روز پنجشنبه دژخیمان برای سرکوب اعتراض دختران دبیرستانی به دبیرستان شاهد اردبیل حمله کردند. با ضربات وحشیانه بیش از بیست دانش آموز را به بیمارستان فرستادند و اسرا پناهی را به بخون کشیدند. مهسایی، نیکایی، سارینایی دیگر... جنایتی دیگر...همینکه از همان شب دهها بار این تهاجم را تکذیب کردند، نشاندهنده بزرگی فاجعه ای است که رقم زده اند. ترس از عکس العمل مردم آنها را به نفی آنچه کرده اند وامیدارد. همیشه هم سناریو یکی است. هم مهسا. هم نیکا و اینبار اسرا مشکل قلبی داشته اند و کسی آنها را نکشته است. باز هم عمویی را ناچار کرده اند به صحنه بیاید و بگوید اسرا از بچگی ناراحتی قلبی داشته! عجب قاتل های پررویی هستند این جماعت که یک سناریو رو بارها و بارها تکرار میکنند و باز هم از رو نمیروند. بجای سنگ پای قزوین باید گفت سنگ پای ملا.. اما مردم دیگر برای این اعترافات اجباری پشیزی ارزش قائل نیستند. بله این کودک کشی از ضعف مطلق جمهوری اسلامی در برابر انقلاب مردم است. ما چاره ای جز انقلاب نداریم. چاره ای جز سرنگونی این ضحاک ترین حکومت معاصر. به نقطه ای رسیده ایم که دیگر نمیتوان به عقب بازگشت. بچه ها شعار خوبی در خیابانها میدهند: اگر با هم یکی نشیم . یکی یکی کشته میشیم.
اردبیل امروز در کنار دیگر شهرها بپا خاست تا بگوید سکوت نخواهد کرد. تصویر مردمی که ماموران سرکوب را فقط با پرتاب سنگ فراری می دهند، دیدنی است. مردمی که با خشم شعار میدهند: حکومت بچه کش نمی خوایم . نمیخوایم.
این قدرت خشم مردم است. بیش از این را خواهند دید.
عاطفه اقبال - مهر 1401
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر