سال 1400 معجزاتی را نیز با خود به همراه آورد. فائزه رفسنجانی از امید به اصلاحات دست برداشت و مخالف انتخابات شد همچنین گفت جمهوری اسلامی بد است اما بابای من خوب بود! از طرفی بعد از چهل سال بالاخره مجاهدین، یواشکی "جمهوری دمکراتیک اسلامی" رو به " جمهوری دمکراتیک" تغییر دادند. در ابتدای تاسیس شورای ملی مقاومت که گروه ها و شخصیت های غیرمذهبی هم در آن شرکت داشتند. مجاهدین با اعلام دولت موقت نام "جمهوری دمکراتیک اسلامی" را برای نظام آینده ایران برگزیدند. از همان ابتدا بحث های زیادی سر این پسوند اسلامی در شورا صورت گرفت و مخالفانی نیز داشت. اما مجاهدین با تحلیل اسلام انقلابی در مقابل اسلام ارتجاعی این تیتر را نگه داشتند. بسیاری از اعضای اصلی غیر مجاهد شورا در همان سالهای اول از آن فاصله گرفتند. تعدادی دیگر نیز به تدریج شورا را ترک کردند. در طی این سالها با وجود انتقاد وسیع نیروهای بیرون از مجاهدین به پسوند اسلامی، مجاهدین همچنان روی آن پافشاری میکردند. تا اینکه در گذر به سال 1400، بصورت ناگهانی شاهد یک تغییر محسوس در شعارهای مجاهدین بودیم. آنها بصورت یواشکی و بدون هیچ توضیحی پسوند اسلامی را از مقابل " جمهوری دمکراتیک" برداشتند. این مسئله که حتی مجاهدین بالاخره به این رسیدند که مردم ایران به هر گروه و سازمانی که یدک مذهبی داشته باشد، حساسیت پیدا کرده اند. به خودی خود مثبت است اما مسئله اصلی اینجا است که مجاهدین قبل از این اقدام باید علت پافشاری چهل ساله خود روی این اسم را بیان کنند. در تمام این چهل سال هرگز مجاهدین نه به " جمهوری اسلامی" نگفتند و حکومت ایران را " رژیم آخوندی" بیان کردند. آنها بجای اینکه بصورت یواشکی این پسوند را بردارند باید به مردم توضیح دهند که در چه پروسه ای و به چه علت دست به این تغییر زده اند. نمیشود یکدفعه چند تراکت بیرون داد با شعار " آری به جمهوری دمکراتیک" و انتظار داشت که مردم فراموش کنند که طی چهل سال گذشته، مجاهدین نیز مانند جمهوری اسلامی روی این مسئله که حکومت آینده ایران یک حکومت " اسلامی" باشد، تاکید داشته و همگام با جمهوری اسلامی، نمایش زنجیرزنی و سینه زنی و اسپند دود کردن و تکان دادن پرچم حضرت ابوالفضل را در قرارگاه های خود اجرا کرده اند. برای یک تغییر اساسی و عمیق قبل از هر چیز باید به نقد سیاست های قبلی دست زد. باید به مردم توضیح داد که چرا "جمهوری دمکراتیک اسلامی" جواب نداد؟ وگرنه این گذار یواشکی و تغییری که فکر میکنند کسی متوجه نمیشود، بیشتر شبیه فریبکاری افکار عمومی میباشد. این حرکت دقیقا مانند حرکت اخیر فائزه هاشمی رفسنجانی است که آمده یواشکی بدون اینکه سیاست های قبلی خود و پدرش را نقد کند میخواهد همان حرفی که ما سالها زده ایم یعنی تحریم انتخابات را با تاخیری چهل ساله تکرار کند و خود را همراه با مردم جلوه داده و پدرش را بیخبر از همه جنایات جمهوری اسلامی وانمود کند. تا زمانی که فائزه رفسنجانی مرحله به مرحله شراکت پدر و خانواده اش را در این جنایات شرح ندهد و نقد نکند هیچ کس از او این تغییر ناگهانی و فرصت طلبانه را نخواهد پذیرفت.
همانطور که فائزه خانم با شیر فهم شدن از اینکه کسی دیگر در انتخابات شرکت نخواهد کرد، سعی دارد خود را همراه با مردم جلوه دهد. مجاهدین هم با فهمیدن اینکه مذهب و اسلام دیگر در میان اکثریت مردم بخصوص جوانان جایی ندارد، میخواهند بی سرو صدا شعارشان را تغییر دهد. اما در دنیای سیاست نه برای فائزه خانم و نه برای مسعود و مریم رجوی این کار امکان پذیر نیست. مجاهدین فکر میکنند این تغییر را کسی متوجه نخواهد شد و بعد از مدتی خواهند توانست آنرا بعنوان سیاست همیشگی خود جا بزنند. دقیقا مانند انتقال از عراق که می گفتند مجاهدین میخواهند در خاک امام حسین شهید شوند و رفتن به کشور ثالث را مرز سرخ می نامیدند. اما وقتی با فشار افکار عمومی ناچار به انتقال شدند، سعی کردند با فریبکاری آنرا بعنوان پیروزی خود جا بزنند. یا در رابطه با استراتژی جنگ مسلحانه، در ساله 2003 در زمان حمله آمریکا به عراق، مجاهدین در مذاکره با آمریکا خلع سلاح را قبول کرده و بصورت کتبی به نیروهای آمریکایی اعلام کردند که مبارزه مسلحانه را دیگر قبول ندارند. بعد از آن در دادگاه پونک انگلستان و در دادگاه های دیگری که برای بیرون آمدن از لیست تروریستی انجام شد، از مبارزه مسلحانه اعلام برائت کردند. اما تا به امروز هرگز به مردم خود نگفته اند که چرا و چگونه این تغییر عقیده در مورد مبارزه مسلحانه صورت گرفت. به مردم خود حتی اعلام نکردند که استراتژی مسلحانه شان را تغییر داده اند. در برداشتن پسوند اسلامی از جمهوری دمکراتیک نیز باز خود را موظف به هیچ توضیحی نمیدانند. مردم از دیدگاه مجاهدین گوسفندانی هستند که باید طبق تفسیر مذهبی، شبان داشته باشند تا آنها را هدایت کند. آنها نیز باید بدون هیچ اما و اگری از این شبان اطاعت کنند. اما مجاهدین غافل از این هستند که دیگر آن سبو بشکست و آن پیمانه ریخت. این مردم همانی هستند که به رژیم جمهوری اسلامی و دو جناحش با شعار " دیگه تمومه ماجرا" " نه " گفتند. این مردم همانی هستند که مجاهدین را به حذف پسوند اسلامی ناچار کردند. همین مردم نیز در مورد تک تک سیاست ها و عملکردها، آنها را پاسخگو خواهند کرد. وگرنه هیچ محلی در آینده سیاست ایران نخواهند داشت. بدون یک پاسخگویی شفاف هر گونه تغییری چه از طرف مسعود و مریم رجوی و چه از طرف فائزه رفسنجانی فریبی بیش نیست.
عاطفه اقبال – 14 آوریل 2021
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر