امروز نزدیکی های سحر، وقتی خورشید هنوز در خواب بود، توماج ما، عزیز دلهای ما را دستگیر کردند. اما نمیدانند که هزاران توماج در خیابانها وجود دارد. هزاران توماج با توان صد برابر برمیخیزند و این راه را ادامه می دهند. انقلاب ما را نه میتوانند دستگیر کنند و نه دستبند بزنند. انقلاب با توان بالا می خروشد و به پیش میرود. توماج در قلب های ما است. او میتوانست فرار کند اما ماند و قهرمانانه جنگید. تا همین چند ساعت پیش مینوشت که "وقت خواب نیست، ریخته اند و دانشجویان را دستگیر میکنند به کمکشان برویم. "توماج در این مسیر خونین خواب و قرار نداشت. در بالای صفحه اش نوشته بود: " بشکند قلمی که ننویسد بر سر این مردم چه رفت" آری براستی بشکند این قلم اگر از مردم و انقلابشان ننویسد.
سرکوبگران جمهوری اسلامی مثل جغدها فقط شبها بیرون می آید برای دستگیری جوانان ما. روزها از ترسشان بخود می لرزند. شب گذشته در اکثر نقاط شهرهای ایران شغالهای سرکوبگر بیرون آمدند و به مقرهای دانشجویی و محل هایی مثل اکباتان حمله شبانه کرده و بسیاری را با خود برده اند. این نشانه روزها آخر است. من چنین روزهایی در سال ۵۷ دیده ام. آنروز که از راه پشت بام به خانه ای که بردارم در آن پنهان شده بود ریختند و او را دستگیر کردند اما فقط بعد از یک هفته ناچار شدند با خروش مردم او و انبوه دستگیری های دیگر را آزاد کنند. بعد هم سیل جمعیت ریخت و آنها را برچید. این آخرین فاز بودن جمهوری اسلامی و همه حکومت های دیکتاتور است. جمهوری اسلامی با این دستگیری های گسترده در شب گذشته نشان داد که به انتها رسیده است. دیگر نمیداند چه بکند. اما من میدانم آنها در حال برچیده شدن توسط مردم هستند. مردم پس از این بیشتر و بیشتر به خیابانها خواهند آمد. اینبار با تصمیم قاطع سرنگونی و فتح ایران زمین. خواهیم دید!
عاطفه اقبال – 8 آبان 1401
بعد از تحریر: خانواده توماج در کلن آلمان، فراخوانی برای تظاهرات اعتراضی امروز داده اند. تظاهرات کلن امروز ساعت پنج در مقابل کلیسای دم GoleBlau Haus . دوستان ساکن آلمان لطفا شرکت کنید. هر کس می تواند این فراخوان را تکثیر کند. جان توماج صالحی در خطر است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر