روحانی و ظریف، آخرین مهره های اصلاح طلبان در سهم طلبی از حکومت بودند. ضمن اینکه آنها فقط بعنوان سوپاپ اطمینان به بازی گرفته میشدند. ظریف ظرفیتش تکمیل و استعفا داده شد. روحانی هم به آخر خط نزدیک می شود. در واقع این بازی اصولگرایی و اصلاح طلبی است که در رژیم جمهوری اسلامی به آخر خط رسیده. مردم در جنبش دی ماه بسیار زودتر از این جماعت، اینرا فهمیدند و شعار دادند : اصول گرا، اصلاح طلب - دیگه تمومه ماجرا! استعفا دادن یا ندادن ظریف از نظر من به خودی خود مهم نیست. خبر احتمال انتصاب رییسی به ریاست قوه قضاییه، دیدار خامنه ای با بشار اسد، نشان از جای پا محکم کردن خامنه ای و دار و دسته اش دارد. به هر صورت آنچه از نظر من مشخص است این است که روحانی، ظریف و.. مهره ای بیش نیستند. آنکس که باید برود خامنه ای است با تمام نظام پوسیده و عقب مانده ای که چهل سال بنام جمهوری اسلامی به مردم ایران تحمیل کرده اند! اما آنچه باید به جایش بیاید نه آن آلترناتیوهای ساختگی که با آویزان شدن به این دولت و آن دولت غربی میخواهند خود را زورچپان کنند. بلکه جنبشی که از محرومترین قشر مردمی شکل گرفته نمایندگان خودش را نیز دارد. آلترناتیو از میان همین جنبش برخواهد خاست. نیازی به چلبی سازی برای ایران نیست!
پ. ن : هنوز نه استعفای ظریف قبول شده و نه رئیسی رسما بر سر مسند قضاوت نشسته باید ادامه ی بازی را دید که به کجا میرود؟ تنها موردی که فعلا سندیت دارد : در آغوش هم فرو رفتن خامنه ای و بشار اسد است.
بازی ادامه دارد : محمود واعظی، رئیس دفتر رئیس جمهور، گفت که از نظر حسن روحانی، ایران "تنها یک سیاست خارجی و یک وزیر امورخارجه دارد." 26 فوریه
بازی ادامه دارد : محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران پس از رد شدن استعفایش از سوی رئیس جمهوری، با انتشار یک پست در صفحه اینستاگرام خود ماندنش را در این وزارت خانه اعلام کرد و در مراسم استقبال از نخست وزیر ارمنستان حاضر شد. 27 فوریه
عاطفه اقبال - 26 فوریه 2019
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر