علی یونسی یک دانشجوی بیست ساله است. روز ۲۲ فروردین ۱۲ مامور امنیتی او را در خیابان با ضرب و شتم دستگیر میکنند. بنا به شهادت اعضای خانواده، وقتی علی را به خانه آورده اند، سر و صورت او خونین بوده است. علی دانشجوی مهندسی کامپیوتر در دانشگاه صنعتی شریف است. در همان روز امیرحسین مرادی دانشجوی فیزیک دانشگاه صنعتی شریف را نیز دستگیر میکنند. رژیم جمهوری اسلامی اینک بصورت علنی در روزنامه های خود، ایندو جوان را وابسته به گروه هایی که خرابکار می نامد و مجاهدین معرفی کرده است. اتهامی که
حکومت برای توجیه دستگیری و شکنجه بسیاری از جوانان به آنها می زند. این دو جوان طبق گفته های نزدیکان و دوستانشان بجز فعالیت در محدوده درسی و ورزش هیچ فعالیت سیاسی نداشته اند. جرم اصلی علی یونسی از دیدگاه جمهوری اسلامی این است که پدر و مادرش در دهه شصت بجرم هواداری از مجاهدین دستگیر و بعد مورد عفو واقع شده اند. پدر و مادری که همچنان در ایران زندگی میکنند و هیچ سندی در رابطه با ارتباطشان با مجاهدین وجود ندارد. دستگیری ایندو فقط به دلیل زهرچشم گرفتن از دانشجویانی است که همچنان در صحنه مخالف سیاست های حکومت هستند. این دو جوان بدون دسترسی به وکیل در زندان هستند تا با فشار و شکنجه از آنها اعترافات دروغین گرفته شود. همان اعترافات دروغینی که از رامین حسین پناهی و زانیار و لقمان مرادی گرفتند و آنها را اعدام کردند. اینها از هر جوان موفق که ذهنی آزاد داشته باشد، می ترسند. بیخود نبود که همان اول انقلاب با انقلاب فرهنگی دانشگاه ها را بستند، جوانان را از تحصیل واداشته و به زندانها روانه کردند و درعوض دانشگاه ها را با بسیجی ها پر کردند. براستی رژیم جمهوری اسلامی از چه میترسد که اینگونه به زهر چشم گرفتن روی آورده؟ ترس او از آن جوانانی است که آبان ماه خواب آرام جلادان را بهم ریختند و نشان دادند که از این جنایتکاران تا عمق وجود نفرت دارند و منتظر کوچکترین فرصتی هستند که برای جارو کردن آنها به خیابانها بریزند. آری جمهوری اسلامی خود میداند چه سرنوشتی در انتظارش می باشد.
خواهر علی یونسی این پتسیون را برای آزادی برادرش براه انداخته. لینک آنرا برای امضا می گذارم. لینک پتسیون
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر