سالی که نکوست از بهارش پیدا است. میگویند به دلیل مخالفت چینی ها مفاد قرارداد را نمی توانیم منتشر کنیم. یعنی از همان گام اول مشخص است که آقا بالا سر کی است؟
اینها از همان ابتدا برای بر سر قدرت ماندن با هر کس و ناکسی قرارداد های مقابل پرده یا پشت پرده امضا کرده اند. ماجرای مک فارلین و ایران گیت در ابتدای به قدرت رسیدن خمینی یادتان هست. همین خمینی تا تمام امضاها را در نوفل لوشاتو نداد، نگذاشتند از زیر سایه درخت سیب بسوی تهران پرواز کند. تمام رجال سیاسی شان در زندان شاه برای آزاد شدن از زندان صف کشیدند و با دادن امضا فریاد سپاس شاهنشاها سر دادند. توجیه شان هم این بود که باید جان بیضه های اسلام به هر شکل حفظ شود تا روز موعود بر سر مردم ایران خراب شوند. ملاها ایران و مردم آنرا به تاراج برده اند. از آنها هیچ چیزی بعید نیست. مگر قرارداد با روسیه سر دریای خزر همه مفادش بیرونی شده و مردم از آن اطلاع دارند؟ صدها قرارداد ریز و درشت با همه کشورها امضا کرده اند. نفت ایران را به حراج گذاشته اند. اما قبل از همه ی اینها جمهوری اسلامی پر ارزشترین متای ایران یعنی جان مردمانش را به حراج گذاشته. تنها این خاک ایران نیست که ویران کرده اند. مردم را نیز به ویرانی کشیده اند. اما این جماعت می توانند به هر کشور ریز و درشتی که میخواهند آویزان شوند برای اینکه مدتی بیشتر در قدرت بمانند. اما خوب میدانند که مردم ایران آنها را نمی خواهند. نه خودشان را و نه دین و آئین و مذهبشان را. تنها راهی که در پیش رویشان مانده اینکه گورشان را از سر این مردم کم کنند و بروند. هیچ قراردادی نمیتواند از سرنگونی شان جلوگیری کند. مردم منتظر آن انفجار بزرگ هستند تا به خیابانها بیایند. آن روز که این حکومت را از تک تک کوچه ها و خیابانهای ایران جارو کنیم. روز جشن بزرگ ما است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر