روز گذشته فرانسه سفرای خود را از آمریکا و استرالیا فرا خواند. پیش از این فرانسه جشن سالانه ای که قرار بود در اقامتگاه سفیرش در واشنگتن به مناسبت دوستی فرانسه و آمریکا برگزار شود را لغو کرده بود.
منشا این تنش ها امضای پیمان امنیتی بین آمریکا، بریتانیا و استرالیا می باشد که برای مقابله با چین صورت گرفته است. بدنبال این پیمان استرالیا قرارداد 56 میلیارد دلاری خرید زیر دریایی های فرانسه را لغو کرد تا به جای آن از آمریکا زیر دریایی با انرژی هسته ای تحویل بگیرد. استرالیا بعد از آمریکا، بریتانیا، چین، روسیه، فرانسه و هند هفتمین کشوری خواهد بود که دارای زیردریایی اتمی می‌شود.
فرانسه این عمل را از طرف آمریکا " خنجر از پشت" توصیف کرد و وزیر امور خارجه فرانسه گفت: من امروز خیلی خشمگین هستم. استرالیا با چنین کاری به پاریس پشت کرده است. اتحادیه اروپا با حمایت از فرانسه از تشکیل اتحاد امنیتی سه کشور در مقابل چین انتقاد کرد و گفت، از این عمل غافلگیر شده اند. چین نیز این پیمان را "ذهنیت جنگ سرد" نامید و گفت این اتحاد رقابت تسلیحاتی را را تشدید خواهد کرد و به صلح و ثبات منطقه آسیب وارد خواهد کرد. روسیه نیز توافقنامه امنیتی را زیر علامت سئوال بردن عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای دانست.
آیا جهان به سوی قطب بندی های جدید می رود؟ در این صورت آیا اتحادیه اروپا و فرانسه در کنار روسیه و چین قرار خواهند گرفت؟ آیا ایران در این قطب بندی به بازی گرفته خواهد شد؟
سرنوشت جهان هر روز ابهام آمیزتر می شود. در دنیایی که حداقل آزادی های اجتماعی نیز با وجود ویروس کرونا زیر علام سئوال رفته اند. در دنیایی که اجبار بر انتخاب برتری یافته است. در دنیایی که مردم براحتی در جنگ ها و بمباران ها و ویروس ها مثل برگ خزان به زمین می ریزند. براستی چشم انداز دنیای بعد از کرونا با این همه تغییرات چیست؟ چه چیزی در حال تدارک دیده شدن است؟ آنچه مسلم است، این است که جهان در حال تغییرات جدی است. اما در دنیای جدید با تغییرات کلانی که در پشت پرده صورت میگیرد و حتی اتحادیه اروپا را غافلگیر میکند، مقاومت ها و مبارزه های مردمی در کجای این معادله قرار می گیرند؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر