چندی پیش، خانه یکی از دوستان رفته بودم. در این ساختمان دولتی با سه خانه مهر و موم شده، روبرو شدم. وسایل اندک و فقیرانه یکی از خانه ها هنوز در راهرو ولو بود. دوستم تعریف میکرد که هر سه خانواده آفریقایی هستند. یکی از آنها یکسال اجاره نداده بود و بعد از اخطارهای مکرر وقتی خانه نبود آمدند و وسایلش را در راهرو ریختند و وسایل بزرگتر مثل یخچال و تلویزیون و اینها را هم ضبط کردند و درب خانه را مهر و موم که دیگر نتوانند باز کنند. تا دادگاه مسئله را تعیین تکلیف نکند، درب خانه همینطور مهر و موم خواهد ماند. دو خانواده دیگر از قرار دو نفر مجرد بوده اند که اینجا کار میکردند ولی بیشتر به کشورشان می رفتند و خانه را مرکز مهاجران غیرقانونی کرده بودند.
چندی پیش دولت فرانسه قانونی را گذراند که به موجب آن مهاجران غیرقانونی و کسانی را که مدرک اقامتی ندارند را اخراج کند. مهر و موم کردن سه خانه فقط در یک ساختمان نشان از عملی کردن این برنامه دارد.
با دیدن وسایل خانواده ای که اجاره نداده بود در وسط راهرو دلم گرفت. چند باری که به آنجا رفته بودم با زن خانواده و دختر کوچکشان که به مدرسه می رفت برخورد داشتم. بنظر خانواده خوبی می آمدند و دوستم هم میگفت، در ساختمان کسی با آنها مشکل نداشته است. برایم جای تعجب داشت. چون در فرانسه معمولا اگر کسی سقف حقوقش پایین باشد به او کمک دولتی برای اجاره خانه تعلق می گیرد. برای همین فکر نمیکنم مشکل فقط در رابطه با اجاره خانه بوده باشد. مسئله مهاجران غیرقانونی در اروپا یک مشکل جدی است که بدون راه حل مانده است. از طرفی یکی از عوامل جدی مهاجرت جنگ و فقر میباشد. کشورهای آفریقایی غالبا دچار درگیری های داخلی و فقر شدید اقتصادی هستند. استعمار و استثمار کشورهای آفریقایی از دیرباز عامل فقر و فلاکت مردم این قاره بوده است. کشورهایی که غارت منابع طبیعی شان دست آنها را خالی کرده و مجبور به مهاجرت شده اند. مسلما اخراج آنها راه حل ریشه ای برای این مسئله انسانی نیست. هیچ کس از کشوری که در آن امنیت و رفاه داشته باشد مهاجرت نمیکند. سالهاست که دریای مدیترانه گور دسته جمعی این پناهجویان است. آمار آفریقایی هایی که بعنوان پناهنده، مهاجر و یا آواره ثبت شده اند اخیرا از مرز 20 میلیون گذر کرده است. هر طرف را که می نگری مرگ و ویرانی است. آیا نهایتی برای اینهمه تباهی و ویرانی و کشتار هست؟ آیا روزی مهاجرت انسانها از سرزمین خاطراتشان پایان خواهد یافت؟ آیا دنیایی دیگر ممکن است؟ نمیدانم! اما این آرزوی تک تک کسانی بوده که همیشه برای آزادی و عدالت مبارزه کرده اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر