گزارش تحقیقی در مورد: خودکشی مشکوک زندانیان سیاسی بعد از آزادی از زندان

خودکشی زندانیان سیاسی بعد از آزادی، در جریان انقلاب جاری در ایران، موضوع مهمی است که باید به آن بفوریت پرداخته شود. در طی دو هفته گذشته، دو نفر به فاصله چند روز بعد از آزادی از زندان خودکشی کردند.

- سیاووش بهرامی ۲۵ ساله، از کرمانشاه، روز ۵ خرداد سال جاری از زندان پاوه آزاد میشود. دو روز بعد از آزادی، ساعت سه بعد از ظهر، بصورت ناگهانی در خانه برادرش از دنیا می رود. پزشک قانونی علت آنرا سکته قلبی ذکر میکند. اما خانواده میگویند که مرگ او مشکوک است. سیاوش قبل از دستگیری کاملا سالم و بدون هیچگونه سابقه بیماری بوده و ساعتی پس از مرگ، پیکر وی کاملا کبود شده. آنها میگویند در زندان به سیاووش دارو تزریق کرده بودند. پاسداران این خانواده را تهدید کرده اند که حق گفتگو با هیچ رسانه ای را ندارند.

- یلدا آقا افضلی ۱۹ ساله، روز ۴ آبان حوالی میدان انقلاب در تهران دستگیر و به زندان قرچک منتقل میشود. او یکروز بعد آزاد می شود. بر اساس فایل صوتی که توسط دوست یلدا منتشر شده، او اظهار خوشحالی میکند که با وجود فشارهای بازجویان مقاومت کرده و اظهار پشیمانی نکرده است. عکس وی در روز آزادی که با بلند کردن دو انگشت علامت پیروزی نشان میدهد، هیچ اثری از افسردگی ندارد. ساعت سه بامداد روز ۲۰ آبا ن خانواده یلدا با پیکر بی جان او در اطاقش مواجه می شوند. رسانه های جمهوری اسلامی از قول پزشکی قانونی اعلام میکنند، نتایج آزمایش سم شناسی نشان میدهد که یلدا به دلیل مصرف بالای مواد مخدر از دنیا رفته است، در حالیکه یلدا هیچگونه مواد مخدری مصرف نمی کرده. مراسم خاکسپاری یلدا در محاصره شدید نیروهای سرکوب انجام میشود.

- اواخر آبان ماه، عرشیا امامقلی زاده، ۱۶ ساله در هادی شهر واقع در آذربایجان شرقی، به اتهام عمامه پرانی دستگیر میشود. او را یک روز در زندان هادی شهر و ده روز در زندان نوجوانان تبریز نگه می دارند. در این مدت خانواده هیچ خبری از فرزندشان نداشتند. پس از ده روز عاقبت با تلاشهای خانواده به قید وثیقه آزاد میشود. عرشیا بعد از آزادی به دوستانش می گوید: " شبها به ما قرص می دادند. ما را شکنجه کرده و با باتوم به پاهایمان می زدند." عرشیا دو روز بعد از آزادی خودکشی می کند. یک منبع نزدیک به خانواده میگوید: "پس از خودکشی عرشیا، ماموران جمهوری اسلامی به خانه هجوم آورده و تهدید کردند که اگر صدایتان دربیاید، اتفاق بدی برایتان خواهد افتاد". مراسم تشییع جنازه او در روز ۶ آذر، تحت محاصره شدید سپاه پاسداران برگزار میشود.

- عاطفه نعامی ۳۷ ساله که در اعتراضات بصورت فعال حضور داشت، در اواسط آبان ماه ناگهان ناپدید می شود. بعد از هشت روز خواهر زاده او، پیکر بیجان عاطفه را در تراس خانه اش واقع درعظیمیه کرج، روی یک قالیچه در حالی که پتو روی سرش کشیده شده و شلنگی که به شیر گاز وصل و در نزدیکی دهانش بوده، پیدا میکند. روی بدن عاطفه آثار شکنجه داشته. پیکر او توسط نیروهای امنیتی که اعلام میکنند، عاطفه خودکشی کرده، روز هفت آذر ماه با عجله فقط با حضور چند تن از اعضای خانواده به خاک سپرده می شود تا از هر گونه تحقیق و کنکاشی در خصوص مرگ او جلوگیری شود.

- مینا یعقوبی ۳۳ ساله، مربی باشگاه ورزشی و مادر یک دختر ۱۲ ساله، اوایل نوامبر در اعتراضات شهر اراک دستگیر میشود. قوه قضائیه جمهوری اسلامی اعلام میکند که او به علت مشکلات روانی دو بار در زندان خودکشی کرده و به علت پرتاب خودش از پنجره سلول، صورتش زخمی شده است. خانواده اش می گویند، چنین چیزی امکان ندارد و مینا قبل از رفتن به زندان به لحاظ جسمی و روانی کاملا سالم بوده و حکومت با این خبرها قصد دارد او را بکشد. او امروز با تلاشهای خانواده اش با گذاشتن وثیقه آزاد شد. آنها می گویند که تمام بدن مینا بر اثر شکنجه کبود شده است.

- عباس منصوری ۱۹ ساله، از شهرستان شوش که در جریان اعتراضات خیابانی دستگیر شده بود. یکشنبه ۲۰ آذرماه، یک هفته بعد از آزادی با خوردن قرص خودکشی کرد. او به خانواده گفته بود که دو روز قبل از آزادی به او در زندان قرص داده و در مدت بازداشت به او دارویی را تزریق کرده بودند. این در حالی است که عباس قبل از دستگیری هیچ دارویی مصرف نمی کرد. به گفته خانوادهُ آثار شکنجه بر بدن این جوان نوزده ساله وجود داشته. ماموران جمهوری اسلامی خانواده را تهدید کرده اند که نباید مراسم برای فرزندشان برگزار کنند. – اضافه شده به گزارش-

موارد دیگری داریم که زندانیان آزاد شده بخصوص زندانیان کم سن و سالها می گویند، جلوی ما تریاک و قرص می انداختند و میگفتند، "باید بخوری تا آروم بشی و دیگه تظاهرات نری". اثرات این قرص های روانگردان کاملا بر روی افراد مشخص است. خودکشی ها میتواند آثار این داروها باشد. موارد دیگری مثل تجاوز در زندان و شکنجه های روانی میتواند عوامل دیگر این خودکشی ها باشد.

سئوال این است: ترکیب داروهایی که به زندانیان داده میشود چیست؟ چرا آنها را ناچار به مصرف این داروها میکنند؟ چه رابطه ای بین مصرف این داروها و خودکشی جوانان وجود دارد؟ در درون زندانهای جمهوری اسلامی چه میگذرد تا جوانان و نوجوانانی که قبل از دستگیری سرشار از زندگی بوده اند، بلافاصله بعد از آزادی خودکشی میکنند؟ در هر صورت این موارد فقط یک خودکشی نمی تواند باشد بلکه از یک جنایت سازمان یافته حکومتی پرده برمیدارد.

من از خانواده ها می خواهم که بعد از آزادی بچه هایشان از زندان تا مدتی بسیار مراقب آنها باشند و بلافاصله آنها را نزد یک پزشک متخصص برده و از آنها آزمایش خون بگیرند. اما با تمام این اقدامات تا مدتها این نفرات را به هیچ وجه نباید تنها گذاشت.

به گفته بعضی از دستگیر شدگان قیام سال ۹۸ ،موضوع قرصها و داروهایی که به زندانیان داده میشود، جدید نیست. اما این داروها قبلا در دراز مدت عمل میکرده اما امروز از داروهای قویتر با اثر سریعتر استفاده میشود که عوارضی چون افسردگی شدید، نا امیدی، آشفتگی فکری و توهم ( پارانویا )، بی حسی و یا از دست دادن قدرت تکلم را دربر دارد. باید زندانیان در این رابطه با هوشیاری از مصرف هر گونه قرص و دارویی که توسط زندانبان به آنها داده می شود، خودداری کنند.

لیست زندانیایی که بلافاصله بعد از آزادی، خبر خودکشی آنها بیرون می آید در حال طولانی شدن است.

چند نفر در توئیتر برای من نوشته اند که اطرافیانشان پس از خروج از زندان دیگر با کسی صحبت نمی کنند. این در مورد اتفاقاتی که برای زندانیان در بازداشت می افتد، بسیار هشدار دهنده میباشد.

وقتی این موضوع را در توئیتر مطرح کردم. شهادت های زیادی دریافت کردم که برخی از آنرا در ذیل می آورم:  

-        پسر عمویم دستگیر شد، میگوید یادش میآید که به او قرص داده اند، او بعد از زندان چند بار در راه بازگشت از محل کار از حال رفته و در حال حاضر تحت معالجه متخصص مغز و اعصاب میباشد. دکتر تائید کرده که دوز بالایی از دارویی که نمیداند چیست، به او داده شده است.

-        در سال ۸۸ یکی از دوستانم دستگیر شد. حتی بیست روز پس از آزادی و پس از بازگشت به سرکارش، او هنوز با ما صحبت نمیکرد. ما در مورد آن صحبت نمی کنیم، همه او را همینطور پذیرفته ایم.

-        چند پزشک تأیید می کنند که در بازجویی ها به زندانیان پتاسیم تزریق کرده اند! این تزریق نوعی جنون مغزی ایجاد می کند.

-        دایی من در سال ۸۸ دستگیر شد، حتی بعد از گذشت یک هفته از آزادی به لحاظ روانی بهم ریخته بود. او در زندان شاهد تزریق به زندانیان بوده است.

-        بعضی پزشکان می گویند که آنها مدتها است به خودکشی های بعد از دستگیری مظنون هستند. و توصیه میکنند که زندانیان آزاد شدهُ بلافاصله تحت آزمایش و درمان قرار گیرند.

در سالهای اخیر، در بسیاری از موارد، مقامات جمهوری اسلامی مدعی خودکشی زندانیان شده و یا سعی کرده اند، مرگ آنها را به سکته یا بیماری ربط داده و طبیعی جلوه دهند. این در حالی است که خانواده ها چندین بار در مصاحبه با رسانه ها از حذف سیستماتیک فرزندان خود در زندان های جمهوری اسلامی بر اثر شکنجه و یا عدم اجازه دسترسی به امکانات پزشکی سخن گفته اند.

من همچنین می خواهم شهادت شخصی خودم را در این رابطه ارائه دهم. در سال ۱۳۶۰ در زندان اوین بودم. پس از کوبیدن مکرر سرم به دیوار توسط شکنجه گری بنام مجتبی حلوایی، دچار تشنج و سردردهای شدید شدم. در بهداری زندان به من دارویی تزریق کردند که تحت تأثیر آن مداوم خواب آلود و بی قرار بودم. سپس به عنوان تنبیه به زندان قصر منتقل شدم و به بهانه معالجه آمپول زدن را ادامه دادند. بعد از مدتی تزریق را قطع کرده و من متوجه شدم که معتاد شده ام. زندانیان مواد مخدردر زندان به من در رابطه با علائم اعتیاد هشدار دادند. تا زمانی که بتوانم از این اعتیاد رهایی پیدا کنم، ناراحتی های زیادی را که به مثابه شکنجه بود، تحمل کردم.

برای همین است که من کاملا درک می کنم که در زندان های آیت الله ها چه میگذرد. به همین دلیل است که خواستار گشودن یک پرونده برای تحقیق و جمع آوری شهادت های شاهدان عینی می باشم.

عاطفه اقبال – ۱۲ آذر ۱۴۰۱

 این گزارش به آقای جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد ایران، آقای آنتونیو گوترش دبیر سازمان ملل متحد ارسال شد که در کمیته حقیقت یاب مورد استفاده قرار گیرد. همچنین به آقای امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه و دیگر مراجع حقوق بشری فرستاده شد.

لینک و نظرها در فیسبوک

- لینک در سایت تریبون زمانه 

-  لینک در سایت ایران گلوبال

- لینک در تریبون ایران

- لینک در توئیتر 

#خودکشی_مشکوک #یلدا_آقا_افضلی #عرشیا_امام_قلیزاده #عاطفه_نعامی #مینا_یعقوبی #سیاووش_بهرامی #عباس_منصوری