یکی از صحنه های زیبایی که دیروز انقلاب با شکوه ما رقم زد، حمله به فروشگاه کوروش وابسته به سپاه پاسداران در بوکان بود. مردم به فروشگاه حمله کردند. درب آنرا شکستند، همه فروشگاه و اجناسشو ویران کردند، اما هیچ کس، جنسی با خودش بیرون نبرد. گویی اجناس آنجا را مثل خود جمهوری اسلامی فاسد و کثیف می دیدند. برنج هایی که سپاه برای حفظ تسلطش روی سود آن مردم را می کُشدبرای آنها که دو ماه است در اعتصاب بسر میبرند بی ارزش بود. این انقلاب این چنین پر افتخار است. و در این حد باشکوه. یکی در توئیتر نوشته بود: "حالا باید بفهمیم که چرا کُردها حاضرند کولبری کنند و روزی صد کیلو بار رو بالا ببرند اما نان مفت نخورند و دستشون رو جلوی کسی دراز نکنند. "
در خاطره ای از نبرد ویتنام نوشته شده: یک جاسوس آمریکایی در حال سرکشی در یکی از شهرهای ویتنام بود، بمبی کنار یک مغازه منفجر می شود و چند دقیقه بعد کودکی همراه مادر در آن زمانی که قحطی بوده، از کنار مغازه گذر می کنند. کودک شکلاتی را بر زمین می بیند و برمی دارد. مادر شکلات را از دست او می گیرد و داخل مغازه پرتاب می کند، جاسوسی که شاهد صحنه بوده اینگونه گزارش میکند: هیچ کس نمیتواند بر مردمی که در عین گرسنگی هم دزدی نمی کنند و با هم همبستگی دارند، پیروز شود.
در حالیکه بر اسای پرنسیب های جهانی هم این اجناس غنیمت جنگی محسوب میشود. مردم کردستان بعداز دو ماه اعتصاب، با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم میکنند. اما میدانند که دشمن مترصد آن است که بگوید مردم غارت کردند، اجناس را بردند و مشکل اینها اقتصادی است. آنها نخواستند به اجناسی که بخون مردم آغشته است، دست برنند. تا نشان دهند، برای عدالت و برای "زن زندگی آزادی" بپا خاسته اند و نه برای گونی های برنج!
عاطفه اقبال - 27 آبان 1401
- عکس ساعتی پیش در مهاباد گرفته شده.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر