دختر ۲۵ ساله ناهید فهادان را کُرونا نکشت، رژیم جمهوری اسلامی کُشت. این یک قتل عمد است. مثل دهها هزار اعدام که در دهه شصت و در ادامه اش در زندانها اتفاق افتاد. مثل کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷. مثل کشتن جوانان در خیابانها و زندانها در سال ۷۸ و ۸۸. مثل قتل عام آبان ماه. مثل قتل سرنشینان هواپیمای اکراینی. مثل قتل عامی که از مردم هنگام زلزله و سیل در این مملکت ویران اتفاق میافتد. نبود امکانات برای کمک به این مردم عامل اصلی این قتل ها است. این مردم را غارت کرده اند. اولیه ترین امکانات را دزدیده اند. انگل زاده ها در شرایط طلایی در کاخ های لواسان زندگی میکنند و دیگران مثل برگ خزان بر زمین می ریزند. ١٦٨٥ نفر تا کنون بنا به آمار رسمی قربانی این ویروس شده اند، حتما آمار واقعی بسیار بیش از این است. در ایران عامل این مرگها فقط کُرونا نیست. بلکه حکومت جمهوری اسلامی است. آنچه این روزها در حال انجام است یک قتل عام دولتی است. توسط خامنه ای، توسط روحانی، توسط رئیسی، توسط تک تک کسانی که در مسند حکومت هستند توسط تک تک کسانی که این حکومت را حمایت میکنند. دختر ۲۵ساله ای که تخت برایش در بیمارستان پیدا نشد و در قسمت زایمان از دنیا رفت را این حکومت کشته است. با قرنطینه نکردن بموقع شهر قم. با قطع نکردن پروازهای ماهان بسوی چین. با نبستن بموقع حرم ها. با نداشتن امکانات بهداشت و درمان. ناهید میگوید که "می دونم دلتون برام چقدر می سوزه ولی اصلا بهم تسلیت نگین دخترم ۱۸۰ قدش بود ورزشکار موهای بلند تا کمرش لطیف همیشه میگفت فقط دوست دارم مادر بشم. رو تخت بیمارستان زنان و زایمان مرد" . نه ناهید دلسوزی نمیخواهد. عدالت میخواهد. هیچ چیزی دخترش را به او باز نخواهد گرداند. ویران شوند این جماعت که مردم را ویران کرده اند.. خشمگینم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر