درخواست خروج ساکنان اشرف از عراق را برای نجات جان آنها باید جدی گرفت!
خبر گزاری آسوشیتدپرس بعد از ظهر روز یکشنبه ۴اردیبهشت، به نقل از «تلویزیون دولتی ایران» نوشت: «روز یکشنبه، ایران و عراق برای بازگرداندن زندانیان یکدیگر، توافقنامه‌هایی را امضا کردند...که می‌تواند اعضای مجاهدین خلق، یک گروه اپوزیسیون ایرانی را که مدتهاست در عراق مستقر هستند، در بر بگیرد.... حسن الشمری، وزیر دادگستری عراق در مراسم امضای این توافقنامه، از فرصت استفاده کرد تا موضع کشورش را در مورد این گروه تکرار کند که تا پایان سال۲۰۱۱ از این کشور اخراج خواهد شد». از اطلاعیه شورای ملی مقاومت 24 آوریل 2011
سفر وزیر دادگستری عراق به تهران و امضای این توافقنامه تهدیدی بسیار جدی در رابطه با ساکنان اشرف میباشد. همانطور که در این اطلاعیه آمده حسن شمری روز 22 فروردین در جلسه شورای وزیران اشاره کرده بود که :" موضوع اخراج مجاهدین از عراق نیست بلکه باید همه مجاهدین را کشت"
آنچه براستی از این اظهارنظرها و توافق نامه ها برمی آید. مالکی و دولت ایران نه تنها نمیخواهند مجاهدین اشرف از عراق پایشان را بیرون بگذارند و به کشورهای خارجی بروند بلکه در نظر دارند که تا آخرین نفر آنها را قربانی کنند. برای اینکه بیرون آمدن 3400 مجاهد از اشرف و پیوستنشان به تشکیلات مجاهدین در اروپا و آمریکا برای مبارزه هر چه بیشتر بر علیه رژیم مطلوب آنها نخواهد بود. با این سخنان بوی خون و کشتار بیش از زمان دیگر می آید . برای همین است که باید درخواست خروج از اشرف و انتقال مجاهدان اشرف به کشورهای اروپایی و آمریکایی تحت نظارت و حفاظت کامل سازمان ملل را که خانم رجوی در بین خواسته های دیگر مطرح کرده ست، در راس خواسته های مجاهدین و شورای ملی مقاومت قرار داد و افکار عمومی حول آن بسیج کرد. باید با فشار آوردن روی دولت ها چه توسط افکار عمومی و چه توسط وکلا و پارلمانترهایی که با مجاهدین رابطه دارند، این مسئله را عملی ساخت. اگر خواستار کشته شدن تمامی این بچه ها در اشرف نیستیم باید این مسئله را به خواسته یک خود تبدیل کنیم و بی وقفه در سایتها و رسانه های خود از آن حرف بزنیم و ارگانیزاسیون های حقوق بشری را حول آن بسیج کنیم. وگرنه رژیم ایران با نفوذی که در عراق دارد به هدفش خواهد رسید.
در اطلاعیه شورا درخواست حفاظت نیروهای آمریکایی از کمپ اشرف تکرار شده یعنی همان درخواستی که جان بولتون جواب آنرا به صراحت در حضور خانم رجوی داد و گفت به هیچوجه امکان پذیر نیست چون نیروهای امریکایی از عراق خارج میشوند. ماندن بچه ها در اشرف در شرایط فعلی فرستادن آنها به کشتارگاه میباشد. و این خواسته هیچ کس نه مجاهدین و نه حامیان مجاهدین نیست. نمیشود این خواسته را فقط در کاغذهای رسمی به سازمان ملل داد بدون اینکه یک بسیج واقعی روی آن صورت بگیرد. خواسته خروج بچه های اشرف از عراق یک خواسته بسیار جدی برای نجات جان این بچه ها از جهنم مالکی میباشد. در این کار هیچ تاخیری جایز نیست.
عاطفه اقبال - 26 آوریل 2011
جان بولتون :..چه موافق باشید، چه نباشید،نیروهای آمریکایی از عراق خارج خواهند شد، و در اینباره هیچکاری نمی توانید بکنید..واقعیت این است که در قدرت دولت آمریکا نیست که در این رابطه دخالت کند و جلوی چیزی را که دیدیم - یعنی حمله عراقی ها-را بگیرد. مهم نیست که با این موافق باشید یا نباشید. این یک واقعیت است...
سخنرانی جان بولتون در کنفرانس پاریس با حضور خانم رجوی
....The fact is that it is not within the Power of the United States to use military force at this point to stop what you just saw again.....
John Bolton
International Conference in presence of high American and European dignitaries
لینک کنفرانس پاریس
http://www.youtube.com/watch?v=7SriAoVCYV8
کامنت ها در فیسبوک:
همین زمینه، بوشو ابراهیم، معاون وزیر دادگستری عراق، نیز پس از امضای توافقنامه استرداد مجرمان میان تهران و بغداد تاکید کرد که این توافقنامه تاتیری بر اعضای سازمان مجاهدین خلق ندارد.
radio farda
زری جان در اطلاعیه شورا آمده است که این توافقنامه زمینه کشتار مجاهدین اشرف است. و تاکید کرده اند که یک حمام خون مالکی میخواهد براه بیندازد. من همه این تاکیدها و نقل قولها را از اطلاعیه شورای ملی مقاومت آورده ام. همانطور که مجاهدین چند روز پیش بدرستی افشا کردند که حسن شمری گفته است که موضوع اخراج مجاهدین نیست آنها باید تا نفر آخر بکشیم. حالا مشخص است که معاون دادگستری برای عادیسازی فضا این حرف را بزند در حالیکه خود وزیر دادگستری در ایران در حال امضای توافقنامه و نقشه های کشتار بچه های اشرف است
عاطفه جان میشود لینک اطلاعیه شورا را هم بگذاری اینجا . ممنون
اینهم لینک اطلاعیه که همین امروز داده شده است. http://www.hambastegimeli.com/index.php...
منهم البته چنین برداشتی از اطلاعیه شورا ندارم . آنها میگویند که ممکن است و منهم فکر نمی کنم که اینقدر دنیا هرت و پرت باشد که مجاهدین را عراق به ایران برگرداند . درضمن که گفته اند تا اخر امسال به آنها وقت میدهند. برداشتم این نیست که شورا میگوید میخواهند مجاهدین را به ایران برگردانند.
اصلا نمیگویند ممکن است از قول شمری میگویند که گفته است موضوع اخراج مجاهدین نیست بلکه کشتن آنها تا نفر آخر است. چگونه است که این برداشت را نداری
خب عاطفه جان کشتن آنها در اشرف با اخراج به ایران یکی نیست. دو موضوع متفاوت است.
من هم نگفتم که میخواهند به ایران برگردانند و اصلا این برداشت را ندارم و در نوشته ام نیز نیاورده ام. اطلاعیه شورا میگوید که میخواهند حمام خون در اشرف براه بیندازند. دیگر این کلمات بسیار آشکار و روشن است.
نه عزیزم من از قرارداد آنها صحبت میکنم و نه از اطلاعیه تو!
توافق نامه مضمونش اخراج مجرمین به کشور مربوطه است یعنی مجرمین عراقی به عراق و ایرانی به ایران برگردانده شوند که این قرارد اد ها درهمه کشورها مرسوم است و چیز تازه ای هم نیست. البته متوجهم که منظورت این است که خیلی وضعیت خطرناک است و لی این قرارداد چیری را تغییر نمی دهد .
زری جان شما گویا اصلا کامنت های مرا نمیخوانی و فقط کامنت خودت را میگذاری . من اصلا صحبتی از برگرداندن به ایران نکرده ام و مطمئن هم هستم که آنها را برنخواهند گرداند ولی همانطور که سازمان تاکید دارد در اشرف حمام خون براه خواهند انداخت. تاکید سازمان و شورا روی قرارداد است و نه من. من از اطلاعیه این تاکید ها را آورده ام.
بنظر من توافقنامه را نوشته اند که اگر زمانی زیر پایشان محکم بود و توانستند یک تعدادی از بچه ای اشرف را بهشان جرمی بچسبانند بگویند که اینها در کادر این قرارداد محسوب میشوند وگرنه در رابطه با همه بچه ها این مسئله نیست.
خب اینکه شورا تاکید کند حق دارد چون وضعیت خطرناک است ولی من فکر نمیکنم که شمری یا هرکه دیگر بتواند به این راحتی همه را بکشد حداقل روی یکسالی که گفته اند عمل میکنند و باز صبر میکنند.
زری جان وقتی شورا حق دارد روی وضعیت خطرناک تاکید کند فکر میکنم هر کس دیگری هم این حق را دارد. ضمن اینکه آیا باید بنظر تو اینقدر این پا و اون پا کرد تا آخر امسال برسد و باز هم در شرایطی دیگر یک سری دیگر را بکشند؟ صادقانه از خودت می پرسم بعنوان یک دوست : اگر پسر نازنین خود تو در اشرف بود آیا تو نگرانی و موضع گیریت در همین حد امروزی بود؟ به پاسخت باور دارم چون میدانم تو حقیقت را آنگونه که باور داری میگویی.
زری جان من ابزارم افکار عمومی است. مسئله من این نیست که خودم کاری کنم. مسئله و تمام گفته ام این است که خود بچه ها روی درخواستی که کرده اند اقدام عملی کنند و فقط آنرا در اطلاعیه ها و بین خودشان و سازمان ملل نگه ندارند. مسئله من این است که از مجاهدین بخواهیم که همین وکیلانشان را در این جهت بکار بگیرند و ما را هم که خانواده هایمان در اشرف هستند در جریان قرار دهند . من فکر نمیکنم این درخواست زیادی باشد.
زری جان اگر نامه هایی را که از خانواده های نفرات اشرف به من و چند نفر دیگر رسیده است را با اسمشان که هیچ ربطی هم به رژیم ندارند بخواهم منتشر کنم متوجه نگرانی و درخواستشان خواهی شد. تعدادشان هم کم نیست.ولی من نمیخواهم در چنین شرایط حساسی این کار را انجام دهم.
پیام ها همه صحبت از ایستادگی و ماندن دراشرف میکنند و یعنی خواست آنها این است آیا میشود برخلاف خواسته خودشان کاری کرد؟
من حرفم این است اگر این حرفها واقعی است که درخواست انتقال را بچه های اشرف و خانم رجوی داده اند به سازمان ملل یعنی اینکه این خواسته آنها و خود بچه های اشرف است. نمیشود گفت که اینها دارند با این درخواست کار تبلیغاتی میکنند و در اصل این خواسته را ندارند. من دلم میخواهد این حرف خانم رجوی را باور کنم و مثل تعدادی از هوادارانشان ننویسم که این حرف برای بستن دهانهای گشاد است و بس یعنی نمایشی است.
خب مسلم است که خانواده ها همه نگران اند و جای هیچ شکی هم نیست ولی تو خودت میدانی که مجاهدین نسبت به این مسایل جور دیگر ی فکر میکنند . یعنی آنها میگویند که بین جان خودشان و تشکیلاتشان انتخاب کرده اند و یعنی حرف خود آنها با حرف خانواده یکی نیست . خانواده منظورش حفظ جان آنها ست . آنها میخواهند تشکیلات و اشرف را نگه دارند و اختلاف همه اش سر این است.
مساله مجاهدین اهمیت بی نهایت اشرف برای آنهاست که میخواهند تا دقیقه آخر هم هرشانسی را تجربه کنند که بمانند و داستان همه اش این است بلاخره بیست سال آنجا را ساخته اند ورویش حساب کرده اند و این آسان نیست خودت میدانی چقدر مشکل است دل کندن آنها از اشرف.
تو از اشرف حرف میزنی و من تعجب میکنم. مجاهدین و همه ما از ایران یعنی مهینمان زمانی که جانمان در خطر بود بنا به خط مجاهدین دل کندیم و به خارج آمدیم. هیچ کس نمیخواهد بخاطر یک وجب خاک کشته شود. اگر اینطور بود که باید برای خاک ایران در همان ایران میماندیم و کشته میشدیم
زری جان همه تاکید من این است که من همان حرفی را که مجاهدین میگویند میگویم. یعنی درخواست خودشان مبنی بر خروج از اشرف و اینکه میگویند ما میخواهیم ولی کشورهای خراجی حتی یکنفر بیمار ما را راه نمیدهند. آیا این بنظر تو واقعی است یا نه؟ بالاخره درخواست خروج دارند یا نه؟
ببین مگر ما از ایران بصورت سازمانی خارج شدیم و به خارج آمدیم؟ معلوم است که بچه ها بصورت تک تک هم که بیایند اینجا به هم می پیوندند و به تشکیلات بزرگ مجاهدین در آمریکا و اروپا . حالا یکدفعه بیایند یا تک تک بعد به هم بپیوندد چه فرقی میکند؟
من خودم فکر میکنم هنوز امیدهایی هست و آنها کاملا از اشرف نومید نشده اند.
خوب اگر اینطور است موضعگیری خودشان را در این رابطه شفاف و روشن توضیح دهند که ما هم از آن حمایت کنیم.
خب راه حل خود تو چیست ؟ اینکه همه به سازمان ملل مرتب فشار بیاورند که آنها را بیرون بیاورد؟
من راه حلم در همان راه حل شورا و مجاهدین نهفته است. یعنی اینکه این خواست خروج را که میگویند بارها با سازمان ملل مطرح کرده اند را بصورت عملی دربیاورند یعنی آنرا در صدر خواسته ها و اصلی ترین خواسته قرار دهند و برای آن تحصن و تظاهرات و کمپین راه بیندازند. مطمئن باش که وقتی موضوع حقوق بشری بیرون آوردن بچه ها باشه و نجات جانشون همه کسانی که با مجاهدین اختلاف هم دارند به کمکشون میان.
الان در تحصن ها خواسته شان چیست ؟ حفاظت از اشرف ؟
موضوع تحصن همان دو خواسته است که مطرح شده است بدون خواسته خروج از اشرف. یعنی وقتی پای اطلاعیه است این خواسته را می نویسند آنهم نه در همه اطلاعیه ها ولی پای عمل که پیش می آید آنرا حذف میکند این سیاست یک بام و دو هوا است.
ولی بهرحال برداشت کلی من از مجموعه کارها یشان این است که هنوز امیدوارند که دراشرف بمانند. خب اگر چنین چیزیست که تو میگویی لابد میخواهند بمانند دراینصورت چه میشود کرد ؟
البته فکر کنم هنوز زود است که اینطور قضاوت بشود باید مدتی هنوز صبر کرد و نتیجه کارهایی که شده و جواب سازمان ملل و دیگر ارگان ها را دنبال کرد.
من به اینکه تو میگویی لابد میخواهند بمانند راضی نخواهم شد. برای من یک موضع گیری آشکار و روشن در اشل یک سازمان سیاسی است.
خب در پیام مسعود واضح است که هنوز صحبتی از رفتن نیست.
پیام مسعود نمیگوید که ما به هر قیمتی میخواهیم در اشرف بمانیم و اصلا هم درخواست انتقال به سازمان ملل نداده ایم. من حرفم با مجاهدین این است که حرفتان را واضح و روشن بزنید. من در پیام مسعود اینرا میگیرم که در صورت حمله باید مقاومت کرد و این حرف واقعی است و این ربطی به درخواست خروج از اشرف ندارد. و تا لحظه های که اینکار را اینها قبول کنند معلوم است که باید مقاومت کرد.
زری جان من وقتی در این رابطه به انواع مختلف اصرار دارم و کوتاه نمی آیم برای اینکه یک موضع گیری سیاسی عادی نیست. بلکه موضوع جان 3400 انسان مطرح است که اکثر آنها هم از دوستان و آشنایان و هم بندی های سابق خودمان در زندان بوده. من اصلا نمیتوانم به خودم این اجازه را بدهم که در این رابطه بگویم دخالت نمیکنم. من آنچه را که بنظرم درست می آید را صادقانه میگویم و دنبال میکنم و در اینرابطه هم از هیچ مارک و تهمتی نمی ترسم چون جان 3400 دوست ، یار، آشنا، و انسان مطرح است و نمیشود گفت که از ما بهترانی هستند که خودشان میدانند چه میکنند و ما کوچکترها نباید در کار بزرگترها دخالت کنیم و فقط باید سرمون رو پائین بندازیم و گوش کنیم.
خب پس شاید هم دارند روی این موضوع کار میکنند . باید کمی صبر کرد .تا خودشان تصمیم بگیرند و بگویند که چه میخواهند.
زری جان من مثل تو فکر نمیکنم. من فکر میکنم که خودشان، خودمان هستیم. تک تک ما . و ما می توانیم بسیار چیزها را در این خودشان و خودمان عوض کنیم.
درهرحال من نظرم این است که بدون خواست خود آنها هیچ کاری انجام نخواهد شد و جواب نخواهد داشت.
زری جان گفتم که من " خود آنها" را همیشه "خود ما" دیده ام. برای همین هم روی گفته های خودشان دست میگذارم تا لااقل همانها را عملی کنند. همه کسانی که اتفاقا امروز میگویند که به خود مجاهدین این تصمیم مربوط است و خودشان را جدا میکنند. فردا اگر کشتار بچه های اشرف اتفاق بیفتد . به مجاهدین خواهند گفت چرا همه امکاناتتان را بکار نگرفته اید تا این بچه ها را خارج کنید. من حرفی را که مغرضان فردا خواهند زد برای جلوگیری از فاجعه امروز میزنم. به هر حال فکر میکنم زری جان گفتنی ها را گفتیم و حرفهایمان را در تفاهم با هم زدیم. بیش از این چیزی نمیتوان گفت. از تو برای این بحث متشکرم.
خواهش میکنم . امیدوارم که راه حلی درست پیدا شود . خدا کند که فعلا حداقل حمله ای نشود .
دوست گرامی،خانم عاطفه اقبال،با درود.من عمیقا به این نکته باور دارم که همۀ ایرانیان آزاده،میهندوست و مخالف رژیم جمهوری اسلامی در نگرانی بجا و مسولانه تان در پیوند با جان های ارزشمند خواهران و برادران ایرانی ما در اردوگاه اشرف شریکند.تا دیر نشده،می توان و باید همۀ امکانات ملی و بین المللی را برای نجات این شیرزنان و کوهمردان از اردوگاهی که مزدوران جنایتکار عراقی از نخستین روز اشغال سرزمین عراق بدان به چشم کشتارگاه شماری از پاکبازترین،شریف ترین و دلیرترین مخالفان رژیم دست نشانده و اشغالگر جمهوری اسلامی می نگرند،بکار گرفت!شوربختانه باید گفت که پابپای نزدیکتر شدن زمان سرنگونی قطعی رژیم اشغالگر جمهوری اسلامی،روز فاجعۀ کشتار همگانی برادران و خواهران ایرانی ما بدست مزدوران آدمخوار عراقی نیز که مستقیما از خامنه ای و شرکا فرمان می گیرند،بسیار نزدیک است.
متشکرم آقای علی اکبر رشیدی که در این دنیای غریب شما این جرات را دارید که بیایید و از حرفهای من با لایک زدن دفاع کنید. در زمانی که هر کسی اندکی حرفش متفاوت باشد برای کشتن گربه مخالفت دم حجله ناگهان مورد هجوم دسته جمعی و خطی قرار میگیرد . انسانهایی که فقط آنچه را که از بالاتر تائید شود میگویند. در این زمانه انسانهایی مثل شما ارزش دارند.
دوست گرامی،سرکار خانم عاطفه اقبال،ضمن سپاسگزاری از مهرتان،باید بگویم که شهامت و استقلال رای شما بانوی فرهیخته و گرامی که خود درد و رنج زندان و شکنجه و دربدری و از دست دادن یار و یاران بیشمار را چشیده اید،براستی درخور ستایش است.من البته قصد ندارم در بحث های درونی دوستان هوادار سازمان مجاهدین خلق ایران و شورای ملی مقاومت نقش کاسۀ داغ تر از آش را بازی نمایم.این بحث ها بیش و پیش از هرچیز مربوط به خود این دوستان است.آنچه اما به من،به مانند یک انسان ایرانی،یک شهروند ایران زمین،و یک مخالف رژیم جهل و جنون و جنایت اسلامی مربوط می شود،باید بگویم که این حق طبیعی و بی چون و چرای هر انسان راستین ایرانی ست که در بارۀ تمامی مسائلی که با سرنوشت مردم و میهن جاودانۀ ما در پیوند است،دیدگاه خود را داشته باشد و بتواند این دیدگاه را با هم میهنان خویش درمیان بگذارد.موقعیت کنونی و سرنوشت نهایی خواهران و برادران دلیر و آزادۀ ما در اردوگاه اشرف نیز مسئله ای است که به یکایک ما ایرانیان مخالف رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی مربوط می شود و این وظیفۀ اخلاقی و دین شهروندی ماست که ضمن پشتیبانی بی قید و شرط از این هم میهنان که اینک در محاصرۀ گرگ ها و وحوش خمینی صفت عراقی قرار دارند و هر آن بیم آن می رود که قربانی توطئه ای بس شوم و خونین از سوی سران جنایتکار رژیم های خاکم بر ایران و عراق شوند،بدنبال راه هایی برای نجات جان آنان از جهنمی باشیم که آتش بیاران پلید و سوگندخوردۀ کوره های اهریمنی اش اشغالگران بدکیش و بدگوهر سرزمین ما و اربابان و پشتیبانان جهانی آنان بوده و هستند.ناگفته روشن است که نمی توان از یکسو ،و بدرستی از همۀ ایرانیان مخالف رژیم خونریز جمهوری اسلامی انتظار داشت که به پشتیبانی از ساکنان اردوگاه اشرف و محکوم نمودن جنایات وحوش عراقی بر علیه خواهران و برادران ایرانی ما در این اردوگاه بپردازند،اما از سویی دیگر،به آنان اجازه نداد که دیدگاه خودشان را در بارۀ راه های برون رفت از این بحران و مشکل بسیار جدی ابراز نمایند،آنهم با این استدلال که ساکنان اشرف خود بهتر می دانند که چه باید بکنند!در اینکه در وهلۀ نخست،و درتحلیل نهایی،این تنها و تنها ساکنان بی دفاع اردوگاه اشرفند که می بایستی در بارۀ آیندۀ خود نظر دهند،جای کمترین تردیدی نیست.اما در این نکته نیز تردیدی وجود ندارد که ما ایرانیان مخالف رژیم نیز نمی توانیم و حق نداریم که تنها نظاره گر خاموش و پشتیبان بدون حق رای و دیدگاه این هم میهنان بیدفاع گرفتار در چنگال دار و دستۀ جنایتکار مالکی که مستقیما از سران رژیم ضدایرانی جمهوری اسلامی دستور می گیرند،باشیم.در این میان شانتاژها،تهمت زنی و برخوردهای سبکسرانۀ برخی از نابخردان نیز که از قضای روزگار در سواحل امن اروپا و آمریکا مستقر بوده و بگونه ای بس چندش آور کوشیده و می کوشند که با مایه گذاشتن از جان های شیرین و پرارزش خواهران و برادران دلیر ما در اردوگاه اشرف مایه گذاشته،و با سوگند خوردن به آخرین قطرۀ خون این عزیزان،خود را مبارز و وفادار به عهد و پیمان جا بزنند،نه می تواند و نه می بایستی ما را از بیان آزادانه و مسئولانۀ دیدگاه هایمان در این پیوند بازدارد.خوشبختانه ما در سدۀ بیست و یکم،و در دورانی زندگی می کنیم که بسیاری از حقایق را به چشم می بینیم و دستکم در برون از مرزهای میهن اشغال شدۀ ما،از امکان بیان آزادانه و بدون هراس دیدگاه های مان برخورداریم.خانم عاطفه اقبال،به شما،و به آگاهی،درایت،شجاعت،آزادگی و احساس مسئولیت ژرف تان در پیوند با سرنوشت خواهران و برادران دلیر مان در اردوگاه اشرف درود می فرستم و تردیدی ندارم که تلاش های عمیقا مسئولانۀ شما و همۀ ایرانیانی که دل در گروی آزادی میهن عزیز و دربندمان داشته و بویژه اینروزها برای خواهران و برادران دلیر و آزادۀ ما در اردوگاه اشرف آرام و قرار ندارند،در آینده ای نزدیک به بار خواهد نشست.
همه ما نگران اون بچه ها هستیم...ولی من فکر میکنم خود رهبری و سازمان از همه بیشتر به فکر آنان هستند ...کافی است بینید که تابحال صدها وکیل مجرب در سراسر دنیا بخدمت گرفتند تا مسائل آنها را حل کنند. حالا اگر آنها تصمیم دارنند با این روش مبارزه کنند و تن به ظلم و زور ندهند به عنوان یک آزادیخواه به خاسته آنها احترام میگذارم و کاسه داغتر از آش هم نمیشوم.
منیر جان با شما کاملا موافقم که آنهایی که هیچ آشنا و فامیلی در اشرف ندارند کاسه داغتر از آش شده و با نادیده گرفتن درخواست رهبری مجاهدین و سخنگویانش که گفته اند خروج از اشرف را به سازمان ملل داده اند خواستار ماندن آنها در اشرف حتی به قیمت کشته شدن تک تک شان هستند. عجیب است که اکثر کسانی که کاسه داغتر از آش میشوند هیچ آشنای نزدیک در اشرف ندارند و از موضع کنار گود حرف میزنند. معلوم نیست که اگر مثلا فرزند، برادر یا خواهر یا پدر و مادرشان آنجا بود نیز همین عکس العمل را داشتند و خواستار ماندن آنها میشدند؟
من هم از نزدیکترین دوستانم آنجا است ولی او آگاهانه مسیرش را انتخاب کرده ..در ضمن کاری نکنیم که شبیه آن باصطلاح خانواده ! جلوی درب اشرف در آییم!!!
خانم منیر کیا در کامنت گذاری مرزی است که اگر از حد بگذرد ...به لمپنیزم سیاسی میرسد. کامنت شما مرز را از حد گذرانده است و قابل پاسخگویی نیست. یعنی به لمپنیزم سیاسی تبدیل شده است. اگر شما مرزها را در این رابطه نمی شناسید!! من می شناسم. برای همین ترجیح میدهم در این رابطه با شما هم دهن نشوم که در شان من بعنوان یک انسان سیاسی و مبارز و همچنین یک انسان اجتماعی نیست که خودم را در سطح شما پائین بیاورم.
خانم اقبال انسان سیاسی مودب کامنت من قصدش توهین به کسی نبود ..فقط خواستم در نوشتارمان دقت کنیم فقط همین ..با این حال اگر باعث رنجیدن شما و کسان دیگر شد عذرخواهی میکنم.
خانم منیر کیا به کامنت تان یکبار دیگر دقت کنید می بینید که از توهین بالاتر بود. مقایسه کسانی که به خرج رژیم خمینی مدتها است جلوی درب اشرف با بلندگو هایشان بچه ها را آزار میدهند و دست در دست مالکی دارند. با خودمان به نظر من یک توهین بسیار بالاست . اگر برای شما نیست . شاید معنی آنرا نمیدانید. مسئله هم اصلا رنجیدن نیست. مسئله دفاع از شرف انسانی و سیاسی است. شرفی که در سی سال و اندی با خون و رنج و درد و دربدری همراه بوده است و نه با کنار گود نشینی و گاه گاهی ادای مبارز بودن در آوردن. موفق باشید.
به تصمیم مجاهدان نستوه و جان برکف اشرف احترام بگذاریم
میترای عزیز کسی نگفت به تصمیم ساکنان اشرف احترام نگذاریم. حتما اینطور است برای همین هم هست که من تصمیم آنها را که از طرف خانم رجوی اعلام شد یعنی درخواست خروج از اشرف که دو روز قبل از حمله به سازمان ملل داده اند را اینجا تکرار کرده ام.
عاطفه جان شما که عزیزانتان در اشرف هستند ، بیشتر از من محق اظهارنظر در این مورد هستید ، اما منهم به عنوان یکی از حامیان اشرف نظرم را گفتم ، همه ی ما نگران هستیم و عصبانی از دست آنانی که بهترین فرزندان ایران را به خاک و خون کشیدند نفرین بر مالکی مزدور
میترا جان من اصلا محق تر از شما در این زمینه نیستم که از زمانی که در مبارزه پای نهاده ام تک تک کسانی که در این مبارزه بوده اند را خانواده خود دیده ام. من تاکیدم این است که من فقط و فقط پشتیبانی از حرفهای خانم رجوی کرده ام و قول آن دجال خون آشام نه یک کلمه کمتر و نه یک کلمه بیشتر. حربه سرکوب و خفه کردن آزادی بیان با بدترین شیوه برای هل دادن نفراتی که عقیده ای متفاوت دارند به سمت رژیم هم در مورد من هرگز عمل نکرده و هرگز عمل نخواهد کرد. موفق باشید.
دوستان گرامی.این شمر که حتما از فرزندان فکری آن شمر است رفته است سراغ یزید مردم ایران یعنی رهبر که بیاید و بازهم خون مجاهدین را بریزد در این شکی نیست و باید به هر وسیله که میشود جلوی این جنایات کثیف را گرفت.این پایه بحث همه است.خانم اقبال یک مطلبی در این زمینه نوشته و کد داده است که خانم مریم رجوی در فلان تاریخ و فلان جا چنین سخنی گفته است که ما خاضریم و حتی پول هواپیما را هم میپردازیم. این راست است یا تهمت. اگر راست است این جنگ و دعواها چیست . اما ماجرای ماندن مجاهدین در اشرف اگر خودشان میخواهند و یا یک پایه استراتزیک برای آقای رجوی است این بحثی است دیگر و طبعا انتخاب افراد و سازمانها بخودشان مربوط است که تصمیمبگیرند اغلام کنند و تبعاتش را بپذیرند.در این باره میشود زیاد توضیح داد که فکر میکنم همین انداز کفایت میکند.با امید به اینکه مجاهدین از دامهای توطئه شمر و امثالهم سالم بیرون بیایند.
دوستان گرامی. مجاهدین اشرف انسانهای شریف و مبارزی هستند که سالها با بدتزن دشمنان این میهن مبارزه کرده اند.الان دز شرایط خاصی قرار دارند.باید این مساله روشن بشود که ایا ماندن آنها در اشرف راه به افقی که مورد نظر آنهاست میبرد یا نمیبرد.اگر میبرد درست ولی اگر نمی برد عراق که جای پناهنده شدن نیست داز این نقطه مساله تبدیل میشود به این که ایا نمی گذارند آنها بیرون بروند و بجائی راهشان نمیدهند یا نه و نیروها و امکانات باید در این مسیر بسیج شود که آنها را نجات داد ولی اگر میخواهند بمانند و زسما اعلام کرده یا بکنند به عودشان مربوط است وکسی نمی تواند کاری بکند.تمام سئوال اینجاست و اینجا قضیه روشن میشود که چه افقی پیش روست.این سازمان بزرگترین سازمان سیاسی متشکل ایران بوده است و نباید با احساس فقط برخورد کرد.باید مساله را کاملا سیاسی دید. با تشکر
من از بستگان نزدیکم در اشرف هستند ولی به خواست اشرفیان وانتخابشان احترام میگذارم و باید حمایتها واعتراضات درمسیر درست باشد تا نتیجه بدهد.وقتی حق پناهندگی آنان طبق کنوانسیون 4 ژنو رعایت بشود وسازمان ازلیست تروریستی خارج بشود شرایط اشرفیان هم تغییر خواهد کرد....اسماعیل گرامی حرف خانم رجوی راست است ولی مهم برداشت درست از آن است نه در جهت اهداف شخصی یا عاطفی یا به هر دلیل دیگر بیان شود . مجاهدین در توطئه رژیم ومماشات دولتهای اروپایی وامریکا هستند و انتخابشان برای رهبریشان ومبارزه شان آگاهانه است و به نظر من انتخابشان حتی اگر مخالف باشیم باید احترام بگذاریم.
معیار حق طلبی هیچ انسانی نباید چنان پست باشد که ریختن خون اعضای سازمان مجاهدین خلق را مجاز بشمارد. دفاع از ساکنان کمپ اشرف وظیفه تمامی فعالین سیاسی ایران در داخل و خارج از کشور است
وقتی این کامنتها را دیدم دنیا بر سرم خراب شد دیدم بعد از سی وسال سختی مبارزه دربدری چندین بار تا مرز اعدام ومرگ رفتن حالا هرکس درحد توانش بخاطر کسب آزادی وازادی بیان از همه چیزمان دل کندیم وبه مبارزین ازجمله مجاهدین پیوستیم البته همگی بهای آنراهم پرداختیم با جان ودل واکثرا آگاهانه و بخاطر عشقی که به آزادی داشتیم به فریاد آزادی خواهی مسعود لبیک گفتیم . ولی جای تاسف اینجاست که این سی سال مبارزه در هر سطحی زره ایدر قدرت تفکر و ادب ما اثری نداشته؟ که اینچنین بی حد ومرز وزره ای فکر در رابطه اینکه سی سال مبارزه خون بار با 120000 اعدامی واینهمه جانفشانی بچه های اشرف برای چه بوده هر آنچه از دهانمان در بیاید که فقط لایق بسیجی ها وشعبان بی همخ هاست دریک بحثی که میشد کاملا دمکراتیک وبا دلیل وبرهان با حفظ احترام به فکر وعقیده افرادپیش برد . فقط در آخر میخواهم به این نکته فکر کنیم که آیا این نوع برخورد پایه گزاری یک بسیج دیگر در آینده ایران نیست که هرفکر دیگری راباید سرکوب کرد آیا این تکرار یک تاریخ نیست؟
از اینکه عزیزانمان در اشرف به پایداری باور دارند همیشه مورد تحسین هر انسان آزادی خواهی است اما به نظر من اینها ارزش آنرا دارند که جان عزیزشان از هر سوء قصدی در امان بماند و این سرمایه های ملت ایران مورد تعارض قرار نگیرند
باید گریست ..باید فریاد زد ..باید گفت که ..ای وای بر ما و ای وای بر مردم میهن در خون خفته که به چه آینده ای چشم دوخته اند ..در شرایطی که بی عدالتی دنیا را بلرزه در آورده و در شرایطی که هنوز خون بچه ها در اشرف خشک نشده و جنازه هاشان را اجازه دفن نمی دهند انگار که بعضی ها تسلیم شرایط فعلی دنیا شده ودوست دارند با سنفونی هماهنگ پیش روند و دسیسه و چماق و دروغ و افترا را سرمشق خود قرار میدهند ..بیچاره شب پرستان
آقای دوستکام من که میدانم چه کسی شما و عده ای را بسیج کرده است که اینجا از فامیل الدنگ که کد بسیار خوبی است سخن بگوئید. ولی همانطور که در در پاسخ یکی از همراهان قبلی گفتم من خودم را در سطح شما پائین نخواهم کشید. . شما در همان سطح و فرهنگ لمپنیزم که متاسفانه پدیده نو ظهوری در میان کسانی که زمانی خود را مباز و مجاهدن میدانستند در آمده بمانید که مرا با شما کاری نیست. بروید و هر وقت همانطور که گفتید از بستر نرم و گرمتان تا آخرین قطره خونتان!! را شعاری فدا کردید آنوقت بیایید و سخن بگوئید
حنیف عزیز شما اگر این درخواست را تا بحال نشنیده اید مشکل از من نیست. هم خانم رجوی و هم سه سخنگوی سازمان این درخواست را تکرار کردند. مشکلی نیست اگز سازمان خودش اطلاعیه بدهد و بگوید که این درخواست اشتباه بوده است و بچه های اشرف قصد خروج ندارند که هیچ . میخواهند در اشرف بمانند. ولی من هیچ جا این تاکید به ماندن را در خواسته های آنها ندیدم. آری در صورتی که به خواست انتقال آنها توجهی نشود و مزدوران مالکی به آنها دوباره حمله کنند معلوم است که همه قهرمانانه خواهند جنگید. ولی این مسئله درخواست خانم رجوی را زیر علامت سئوال نمی برد
آقای مهدی ساجدی عجیب است که شما این درخواست پناهندگی را که خانم رجوی به سازمان ملل داده است را ندیده اید و میگوئید که آنها انتخاب کرده اند که در اشرف بمانند. من منکر مبارزه آنها نیستم. ولی طبق حرفهای خود سازمان روی پذیرفتن درخواست خانم رجوی از طرف سازمان ملل تاکید دارم. یا باید سازمان بگوید که این اطلاعیه بیخود بوده است و آنرا نفی کند و یا باید بگوید که ما میخواهیم در اشرف بمانیم و آنرا برای همه بصورت روشن تشریح کند که ما هم دنبال آن برویم. شما اگر میتوانید یک نمونه از صحبت های سازمان را نشان دهید که گفته است که ما خواهان خروج نیستیم و خواهان ماندن در اشرف هستیم
به چماقدارانی نظیر بهروز شه و ... که سگها را باز کرده و چاک دهان را گشوده اند و کثافات وجود خود را بر دیگران پرتاب میکنند. لعنت بر خمینی که با حکومت سی و چند ساله ای که بر جا گذاشت حتی فرهنگ بهترین فرزندان این آب و خاک را به لجن کشید
من تمامی صحبت های سازمان در این رابطه را جمع کرده ام و در فیس بوک خواهم گذاشت. چطور است که وقتی خانم رجوی این حرف را میزند بسیار خوب است ولی وقتی یک نفر دیگر از همان درخواست حمایت میکند با خط تشکیلاتی بسیج سرکوب صورت میگیرد. ولی مشکل اینجاست که من اگر به این صحنه وارد شده ام برای این است که جراتش را دارم و پایم بقدری روی خودم سفت است که از این بادها نخواهم لرزید. دوستان سابقه مرا در این زمینه ها دارند میتوانید بپرسید.
-پنج‌شنبه، ۰۱ اردیبهشت ۱۳۹۰ / ۲۱ آوریل ۲۰۱۱ پاسخ خانم رجوی به اظهارات علی العلاق
درباره انتقال ساکنان اشرف به ایالات متحده یا کشورهای عضو اتحادیه اروپا، ما پیوسته آمادگی ساکنان اشرف را به نیروها و مقامات آمریکایی و عراقی و ملل متحد و همچنین دولتهای اروپایی اعلام کرده ایم. بنابراین اگر کسی عمد دارد آن را ناشنیده بگیرد تا بر طبل های حکومت آخوندها در ایران برای انهدام مجاهدین و قصاص یکایک آنها بکوبد، به خودش مربوط است.
ساکنان اشرف در مذاکرات دو روزه خود با ژنرال اودیرنو در ۱۹ و ۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۲ اعلام کردند که پس از گردآوری سلاح هایشان در صورتیکه ایالات متحده قادر به حفاظت از آنها در عراق نیست، آمادگی دارند که به آمریکا بروند. این مطلب در صورتجلسه مذاکرات ثبت شده و در سالهای بعد هم مرتباً با ژنرال های مسئول حفاظت از اشرف از جمله ژنرال میلر، ژنرال براندنبورگ، ژنرال گاردنر، ژنرال استون، آدمیرال رایت و ژنرال کوانتاک که تا پایان سال ۲۰۰۹ جایگزین یکدیگر می شدند، در میان گذاشته شده و ثبت شده است.
همچنین در مهرماه ۱۳۸۸ همزمان با آزادی ۳۶ گروگان که حکومت عراق خواستار اخراج آنها از این کشور بود، مقاومت ایران بار دیگر اعلام کرد که نه فقط از انتقال گروگانها بلکه از انتقال کلیه ساکنان اشرف به ایالات متحده یا کشورهای عضو اتحادیه اروپا استقبال می کند. این مطلب در اطلاعیه دبیرخانه شورای ملی مقاومت بتاریخ ۱۲ مهر ۱۳۸۸ و همچنین در نامه ۷ اکتبر ۲۰۰۹ مشاور حقوقی ساکنان اشرف به دولت عراق تصریح شده و رونوشت آن بلادرنگ دراختیار هیئت ملل متحد، صلیب سرخ و نیروهای آمریکایی به فرماندهی ژنرال دیوید کوانتاک قرار گرفته است.
دو روز قبل از قتل عام ۱۹ فروردین و آتش گشودن نیروهای مهاجم عراقی به ساکنان بیدفاع ، باز هم نمایندگان اشرف در ۱۷ فروردین (۶ آوریل ۲۰۱۱) به هیات ملل متحد و نیروهای آمریکایی اطلاع دادند که اگر حاضر به تضمین حفاظت آنها نیستند بر عهده ایالات متحده است که به ازای گردآوری سلاح هایشان، طبق موافقتنامه ای که جداگانه با یکایک ساکنان امضاء کرده است، آنها را بلا استثناء ، به آمریکا یا کشورهای عضو اتحادیه اروپا منتقل کنند.
۸-به این ترتیب اگر در آینده هم مانند گذشته، هدف از تشکیل انواع و اقسام کمیته ها در نخست وزیری عراق، صرفاً سرکوب هر چه بیشتر مجاهدین، کشتار آنها و امحاء اشرف باشد، هیچ راه حلی برای رزمندگان آزادی ایران جز پایداری بهر قیمت باقی نمی ماند. رژیم ولایت فقیه در ایران و دست نشاندگان آن در عراق، همچون شاه و خمینی، آرزوی ذلت و تسلیم مجاهدین به دیکتاتوری و دجالگری را بگور می برند.http://www.hambastegimeli.com/index.php?option=com_content&view=article&id=21713:2011-04-21-09-41-35&catid=21:2010-01-17-21-49-36
خانم رجوی میگوید که ساکنان اشرف در همان اولین روزهای تحویل سلاح اعلام کرده اند در صورتی که ایالت متحده قادر به حفاظت از آنها نیست آمادگی دارند که به آمریکا بروند.و اضافه میکند که اگر کسی عمد دارد آنرا نادیده بگیرد و بر طبل حکومت آخوندها برای انهدام مجاهدین بکوبد به خودش مربوط میشود. ...... بنابراین تا جایی که به خانم رجوی مربوط است موضع خودش را در این رابطه با صراحت در این اطلاعیه و چندین اطلاعیه دیگر اعلام کرده و خواست بچه های اشرف برای رفتن به اروپا یا آمریکا را با هم در میان گذاشته است و بروشنی گفته است که اگر کسی این خواسته را نادیده میگیرد با رژیم همدست می باشد. حالا تعدادی از هواداران مجاهدین چرا اینرا نادیده میگیرند معلوم نیست؟ .
خانم اقبال خیلی این حرفارو بدل نگیرین. با کاری که شما دارین میکنین طبیعیه که خیلی ها خوششون نیاد و بخوان به شما تهمت بزنن. تو وطن میگن کسی که خربزه میخوره پای لرزش میشینه. شما که ماشاالله پای لرز نشستنتون خوبه. اگه یادتون باشه من حدود دو سال پیش وقتی قیام شروع شد و با شما آشنا شدم تو یه بحثی گفتم که مجاهدین نهایتا به آزادی بیان اعتقادی ندارن و کارشون به دیکتاتوری میکشه. شما موافق من نبودین. ولی الان همون حدسی که من میزدم متاسفانه درست از آب دراومده. البته من اینو نمیخواستم ولی تو عملکرداشون اینو میدیدم. حرف شما درسته برای اونایی که تو عراق هستن منم فکر میکنم تا قربانیشون نکردن همه باید دست بدست بدن و اونارو بیرون بیارن. خدا یارتون
آقای یهمن اشرفی!! به صفحه تان رفتم و دیدم که صفحه فیس بوکتان راهمین چند ساعت پیش فقط برای کامنت گذاشتن در این صفحه درست کرده اید و هیچ دوستی هم ندارید!! عجیب است که از تنها کسی هم که چند مطلب در صفحه تان برای خالی نبودن عریضه گذاشته اید. " فرامرز محمودی " است. پشت این آقای فرامرز محمودی هم که همگان می دانند چه کسی است؟ پس هر وقت این جرات را داشتید که مثل ما با اسم و عکس و نام و نشان بیایید و حرفتان را بزنید من جوابتان را خواهم داد. و چقدر خوب که خودتان فهمیدید و کامنت افتضاحتان را برداشتید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر