توماج ترانه زیبایی در مورد اعدام خوانده برای اینکه " نه به اعدام " را فریاد بزند. کارهای توماج در وانفسای کارهای دو زاری هنرمندان حکومتی یا هنرمندانی که از ترس و منفعت سکوت کرده و سر بزیر انداخته و کار خودشان را پیش می برند. تحسین برانگیز است. توماج شجاعانه با اینکه او را دستگیر و کرده و با وثیقه آزاد کرده اند همچنان به سرودن و خواندن ترانه های اعتراضی ادامه میدهد تا صدای این مردم باشد. توماج صدای خونهای بر زمین ریخته شده است. صدای فریاد خانواده هایی که عزیزانشان بر خون نشستند. توماج از موج خونهای دهه شصت و هفتاد و هشتاد و نود برخاسته است. چهار دهه کشتار و غارت بی امان این مردم. صدای آنهایی که در بند هستند. توماج و شجاعتش تکثیر خواهد شد. توماج ها را به میان مردم ببریم تا هنر متهد جای خود را باز کند. بر او درود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر