امروز فراخوان بی نام و نشانی منتشر شد در رابطه با چهلم کشته شدگان آبان 98. از نظر من در دور مذهبی هفتم و چهلم کشته شدگان قیام افتادن، همان دور باطل انداختن قیام مردم در دامن اصلاح طلبان و آنهایی است که می خواهند دوباره شعارهای الله اکبر را بر پشت بام ها ببرند. در حالیکه بعد از چهل و یکسال حکومت مذهبی در ایران و اینکه دست مذهب در حکومت برای مردم رو شده و نفرتی روز افزون نسبت به آن وجود دارد. نباید دوباره از تاکتیک های مذهبی استفاده کرد. الله اکبر و چهلم گرفتن شاخص های یک تفکر مذهبی است. امروز باید جامعه را به جلو ببریم و نه اینکه در شعارهای گذشته درجا بزنیم. عده ای کارشان این شده که اطلاعیه های مجازی صادر میکنند و سعی در جاری کردن آن دارند. خاموش کردن یک دقیقه ای چراغها و ماشین ها هم از این گونه اطلاعیه های مجازی بود. و اینها به هرز بردن انرژی عمومی و ناامید کردن مردم است. ضمن اینکه اساسا معلوم نیست منبع چنین اطلاعیه هایی کجاست. راه کارهای درست تری را باید پیدا کرد. امروز راه درست همان رفتن به دیدارهای خانواده کشته شدگان و شرکت در مراسم آنها است. با پیوند هر چه بیشتر خانواده های کشته شدگان و زندانیان به هم می توان این جنبش را مستحکم کرد و اعتراضات بزرگتری را دامن زد.
عاطفه اقبال - ۱۵ آذر ۹۸ - 6 دسامبر 2019
- تاکید میکنم در این بحث اشاره من به فراخوان های بی نام و نشان است. اگر خانواده کشته شدگان برای مراسم بچه هایشان طبق سنت هایشان در چهلم آنها فراخوان بدهند من حمایت خواهم کرد.
بعد از تحریر: بحث من این است که راه کارهای هخایی ارئه ندهیم. زمانی شخصی بنام هخا اطلاعیه میداد که مثلا امشب همه بدون جوراب بخوابند! یا سر ساعت ۱۲ شب همه چراغ ها را خاموش کنند بعد میگفت، دیدید مردم بصورت وسیع به اطلاعیه من عمل کردند! هر چند روزی یک اطلاعیه بی نام و نشان بنام مردم صادر می شود و دیگران هم از تلگرام و تویتر و ... اینها را میگیرند و پخش می کنند. اگر در همین رابطه یک کانون شناخته شده در ایران مثلا مادران با اسم و رسم مشخص پیام گردهم آیی برای چهلم بدهد من مخالفتی با آن نخواهم کرد. چون از میان خود مردم می آید اما اینکه کسانی بخواهند اینگونه حرکات را به تقلید از انقلاب سال ۵۷ با نام چهلم و اینها از بیرون جرقه بزنند، بشدت مخالفم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر