کودک هراسناک از آنچه در پاریس اتفاق افتاده، با احساس ناامنی میگوید: " باید خانه هایمان را عوض کنیم، پاپا!" پدر سعی دارد به او آرامش بدهد. اما او نمی فهمد که چرا باید جواب گلوله را با گل بدهد! با معصومیت به پدرش میگوید : " اما گل بدرد هیچ کاری نمیخوره، پاپا!.... سعی میکند با زبان کودکانه کارکرد گل را توضیح دهد... و در برابر توضیح پدرش در حالیکه به وضوح قانع نشده است باز می پرسد : آیا گل ما را حفاظت می کند؟ گلها و شمع ها؟..... براستی جواب این کودک را چگونه باید داد؟ آیا راه حل سومی وجود دارد؟ بین اسلحه و گل.... راهی که کودکان امروز و آینده را از این هراس حفاظت کند؟ براستی به کودکانمان در این چرخه خشونت و جنگ چگونه پاسخ دهیم؟ چگونه آنها را از اینهمه حفاظت کنیم؟ چهره معصوم این کودک قلبم را می فشارد!
عاطفه اقبال - 19 نوامبر 2015 برابر با 28 آبان 94
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر