گلشیفته فراهانی نوشته "اینروزها مردان در ایران شجاعانه برای زنان سینه سپر می کنند و می میرند."
گلشیفته فراهانی را بخاطر صراحت و شجاعتش دوست دارم اما اگر ما نخواهیم مردان برای ما سینه سپر کنند کی رو باید بینیم. رویم فقط به گلشیفته نیست به همه کسانی است که این انقلاب را زنانه و مردانه می کنند. این جمله گلشیفته فقط بهانه ی نوشته من است برای واکاوی یک فرهنگ غلط. ما از این تفکیک جنسیتی خسته ایم. این ادبیات بسیار عقب مانده است. اینکه مردان را به این شکل ببینیم که یا باید زنان را کتک بزنند یا سینه برای دفاع از آنها سپر کنند. ما از زنانه مردانه کردن به اندازه یک تاریخ خسته ایم. ما به لحاظ فرهنگی نیاز به یک پاکسازی عمیق داریم. در ایران زنان و مردان دست به دست هم دارند میجنگند و انقلاب میکنند. آنها با هم هستند. فرقی بین خودشان نمی بینند. من این انقلاب را نه زنانه می دانم و نه مردانه. مردان مانند زنان در ایران برای آزادی و دفاع از حقوق اولیه انسانها می جنگند. من روی این اصرار دارم. وگرنه باز زنان می شوند همان ضعیفه هایی که باید مردان برایشان سینه سپر کرده و از آنها دفاع کنند. باز زنان همان موجودات جنس دومی خواهند شد که مردان باید برای دفاع از آنها غیرت نشان دهند. در چنین فرهنگی زنان باز ناموس می شوند. باز غیرت مرد می شوند. باز باید همراه بچه ها در حاشیه قرار گیرند تا مردان باغیرت از ناموسشان دفاع کنند. نه ما جنس دوم نیستیم. ما نیاز به دفاع نداریم. ما همانهایی هستیم که در خیابانها چشم در چشم دژخیم می جنگیم. مردان و زنان ما با هم سینه سپر کردند از برای آزادی و انسانیت و عدالت.
این انقلابی است انسانی و اتفاقا بر علیه تفکیک جنسیتی چه بصورت منفی و چه بصورت مثبت. این انقلاب تشکیل شده از زنجیره های بهم پیوسته زنان و مردان شجاعی که دیگر نمی خواهند در این جداسازی و خشونت سازمانیافته شرکت کنند. ما انسانیم. روی این انسان بودن دست بگذاریم نه روی زن بودن و مرد بودن. مبارزه و انقلاب را جنسیتی نکنیم. ما انسانیم برای حق آزادی خود از هر نوع آن بپا خاسته ایم.
آرزویم دنیایی انسان سالار است. نه مرد سالار و نه زن سالار. دنیایی که زنان و مردان نه رو در روی هم، بلکه در کنار هم دست در دست هم برای زیبایی دنیا بکوشند. دنیایی که زنان و مردان دوست، یار یکدیگر باشند. چنین دنیایی زیبا است.
عاطفه اقبال - 5 مهر 1401
- بعد از تحریر: نوشته من ضد گلشیفته فراهانی نیست. من اتفاقا گلشیفته را بخاطر جسارت و شجاعت و صراحتش دوست دارم. او در هر موقعیتی کنار مردم ایستاده است و نه در کنار قدرتمندان. همانطور که گفتم جمله او بهانه ی نوشته من است.
- شعار زن زندگی آزادی در اعتراض به قتل مهسا امینی بسیار خوب و روشنگرانه بود. باعث جهانی شدن این انقلاب شد. آتش زدن روسری زنان تاثیر جهانی داشت. بخاطر اینکه از طرف خودشان صورت گرفت و نه اینکه مردان روسری های زنان را بگیرند و بسوزانند. زنان خودشان برای پاره کردن زنجیرهای خود بپا خاستند. نه اینکه به مثابه ناموس منتظر دفاع مردان باشند. انقلاب که بغض فروخفته مردم بود از اینجا شروع شد و به شعار مرگ بر دیکتاتور. مرگ بر خامنه ای رسید. این اوج یک انقلاب است آنرا به عقب باز نگردانیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر