دو روز پیش یعنی چهارشنبه ۲۴ می
بیش از ۳۱ انسان در دریای مدیترانه – سواحل لیبی غرق شدند. اغلب غرق شدگان کودک یا
نوجوان بودند. این فاجعه زمانی به وقوع پیوست که نزدیک به ۲۰۰ مهاجر از ۵۰۰ مهاجر
سوار بر قایق، بخاطر پر بودن بیش از ظرفیت آن، به دریا پرتاب شدند... اکثر آنها
شنا نمیدانستند و ژیله نجات نیز نداشتند. آنها ساعتها در آبهای مدیترانه به امید
رسیدن کمک، دستهای خود را بهم زنجیر کردند تا زنده بمانند. اما بیش از سی و یک نفر
که بیشتر آنها کودک و نوجوان بودند در مدیترانه برای همیشه بجا ماندند. آنهایی که
در آخرین لحظات نجات یافتند وضعیت خوبی ندارند. زن جوانی که در عکس در حال سوار
شدن به کشتی نجات است، در غم کودکش که در مقابل چشمانش غرق شده، میگرید.
دو روز قبل از این حادثه، دوشنبه ۲۲ می، یک حمله انتحاری در یک
کنسرت در منچستر ۲۲ کشته بجا گذاشت . عکسهای کودکان و نوجوانان و مادرانی که در
این ترور کور کشته شدند، در ابعاد وسیع توسط رسانه ها منتشر شد و بدرستی خشم مردم
را برانگیخت. کسانی که در این حادثه کشته شدند هر کدام خانواده ای داشتند که اینک
به سوگ نشسته اند. براستی این کودکان معصوم سرشار از شور زندگی که به دیدن یک
کنسرت آمده بودند، چرا باید این چنین وحشیانه بخون بتپند؟ کدام ایدئولوژی و سیاست
چنین جنایاتی را روا میدارد!
با گذشته چهار روز هنوز اخبار داغ این حمله انتحاری و عکس های کشته
شدگان خبرساز است. اما تاثر انگیز است که خبر غرق شدن بیش از سی و یک مهاجر در
آبهای مدیترانه با دو روز فاصله از این حمله انتحاری به جز در یک یا دو رسانه،
مدیاتیزه نشد! اخبار ساعت ۸ فرانسه در انتهای خبرهایش به آن پرداخت و بدرستی اشاره
کرد که غرق شدن مهاجران اینک بخاطر روزانه شدنش تبدیل به خبر فرعی و عادی شده است!
در تیتر خبرها هیچ اشاره ای به این خبر نشده بود و برای همین بسیاری که فقط تیتر
خبرهای اصلی را می بینند، اساسا از آن مطلع نشدند. در رسانه های نوشتاری نیز هر چه گشتم کمتر یافتم! خبرگزاری های فارسی زبان هم چنان مشغول سوژه های داغ چون روحانی و رئیسی و ترامپ و پاپ اعظم و انفجار منچستر بودند که چنین خبرهایی یا بگوششان نرسید یا براحتی از زیر دستشان عبور کرد.
آری! در دنیایی زندگی می کنیم که خبرها را برای ما دست چین شده
منتشر میکنند و می سازند تا از آنچه که آنها می خواهند با خبر و متاثر شویم!
بسیاری از واقعیات موجود در جهان هرگز به رسانه ها راه نمی یابد! من در این خبر
متوجه کشته شدن یک قلم ناچیز! ۱۲۵۰ انسان فقط در سال اخیر در آبهای مدیترانه شدم!
یعنی چند حادثه از این دست اساسا منتشر نشده و یا در انتهای خبرها توجه کسی را جلب
نکرده است؟ چگونه است که جان این کودکان این چنین بی ارزش است؟ آیا خون آنها از
خون کودکان منچستر بیرنگتر است؟ این ۱۲۵۰ انسان چه کسانی بودند؟ چند سال داشتند؟
چند کودک و نوجوان در میان آنها وجود داشت؟ خانواده هایشان چه شدند؟ آیا پنهان
کردن این فجایع برای پوشاندن واقعیات مربوط به جنگ هایی که منجر به بی خانمان شدن
و ریشه کن کردن این افراد از خاک و سرزمین شان شده، نیست؟ بهای این جنگ ها را در
خاورمیانه چه کسانی پرداخته اند؟ همین کودکان، همین مهاجران بی نشان! همین غرق
شدگانی که حتی خبرشان دیگر بدلیل روزمره شدن! منعکس نمیشود! همین چند روز پیش، همین چند روز پیش، قرارداد چهارصد میلیارد دلاری آمریکا با عربستان سعودی که بیش از صد میلیارد دلار آن به اسلحه و تجهیزات نظامی اختصاص داده شده، به چه منظوری صورت گرفته است؟ سودهای کلان این جنگهای خانمان سوز و دربدری این انسانها به جیب چه کسانی می رود؟ کدام دستهای پشت پرده،
آتش جنگها را در منطقه شعله ور میکنند تا مردم این کشورها را بزور کوچ دهند!
آری عکس های زیبایی از این کودکان در دست نیست که بر وجدان بشریت
سنگینی کند. تنها عکس هایشان در میان تلاطم آبها و دست و پا زدنشان برای زنده
ماندن را عکاس همراه اکیپ نجات گرفته است!
در منچستر یا در مدیترانه مرگ مرگ است و هر دو ناشی از یک سیاست
غلط جهانی، سیاستی که سرمایه تنها هدف است و جان انسانها براحتی در این راستا
معامله می شود. سیاستی که برای جان و حرمت انسانها پشیزی ارزش قائل نیست.
جان بیش از ۳۰ کودک و نوجوان مهاجر در جهانی که آنها را از خانه
هایشان ریشه کن کرده است، ارزشی بیش از این ندارد. هیچ پرچمی برای آنها پایین نمی
آید. هیچ پروفایلی در دنیای مجازی برای آنها سیاه نمی شود. آنها از جنس این جهان
نیستند. بودن و نبودنشان در این جهان تغییری نمیدهد. آنها جزو از ما بهتران
نیستند. نام و نشان ندارند. به کنسرت نمی روند، لباسهای زیبا نمی پوشند و چهره
آرایش شده ندارند تا عکسشان در رسانه ها اشک همه را در بیاورد. رنگشان هم سیاه است
به سیاهی سرنوشتشان که شروع نشده پایان می یابد. بگذارید برای آنها .. برای این
کودکان ....برای مادرها و پدرهایی که فرزندانشان به این راحتی دردریای خون مقابل
چشمانشان غرق شدند. عکس آنها را پرچم صفحه ام کنم و برایشان اشک بریزم.
عاطفه اقبال – ۲۶ می ۲۰۱۷
Chahzad Kiya
اينها نتيجه سياست هاي تجاوزگرانه و قلدرمنشانه غرب و امريكا است كه صدام و قذافي را سرنگون كردند و سوريه را هم حلبي اباد ساختند . تروريست جهاني نتيجه مستقيم سياست هاي غلط جهاني است
Reza Arash Hampay
بسیار زیبا و تاثیر گذار بود نوشتارتون
Reza Shirdam
کشته شدن انسانها به هر طریقی محکوم است مکانش فرق نداره انهایی که در دریا غرق میشن در واقع نوعی ترور خاموش است دست پخت غرب است اواره شدن
Abdolreza Rostami
خانم اقبال
پناهندگان غرق شده خودشان خواستند
کشته شدگان سوریه و مصر و عراق درگیری بین فرقه های مختلف مذهبی اون کشورهاست
Atefeh Eghbal
عبدالرضای عزیز اشتباه نکنیم، درگیری در عراق و سوریه و ... در اصل بین فرقه های مذهبی نیست. باید به شروع جنگ نگاه کرد و آنچه که به این درگیری دامن زده است. حمله به عراق و ویران کردن آن ربط مستقیمی با درگیری های فعلی در عراق دارد. همچنین در سوریه و مصر و ..... درست کردن القاعده و داعش و اینگونه فرقه های خطرناک مذهبی توسط غرب - به اعترافات هیلاری کلینتون توجه کنید - و انداختن آنها به جان مردم خاورمیانه باعث و بانی تمام حوادث بعدی است. تغذیه این درگیری ها آگاهانه صورت میگیرد. نگاه کنید به قرارداد چهارصد میلیادری آمریکا با عربستان سوریه که شامل صد میلیارد دلار اسلحه و تجهیزات نظامی است. باید از خود سئوال کرد که با چه هدفی این میلیاردها در اختیار عربستان سعودی قرار میگیرد و بعضی از سازمان های قمپزیسیون هم برایشان دست می زنند و شاه شجاع را انقلابی میخوانند!
Fereshte Adhami
با تشکر بسیار از شما عاطفه جان که با کلام پر مهر , عادلانه و زیبایت ..
رساننده ی اخباری شدی برای بیداری آنها که در خوابند .....
وگرنه .... آری! !!! در دنیایی زندگی می کنیم که خبرها را برای ما دست چین شده منتشر میکنند و می سازند تا از آنچه که آنها می خواهند با خبر و متاثر شویم .... !!!!
قلمتان همواره نیک ... ما نا ... و پر نور باد ...
Knut Aghily
این را مدعیان حقوق بشر باید پاسخ بدهند که افراد بدبخت از ترس غرش سلاحهای انها فرار میکنند عاقب گرفتار دریا میشوند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر