متن کامل سخنان دانیل فراید
وزارت امور خارجه - دفتر سخنگو
16 مه 2012
وضعیت انتقال ساکنان اردوگاه اشرف
شهادت سفیر دانیل فراید، مشاور ویژه در ارتباط با اردوگاه اشرف
در برابر کمیتۀ فرعی نظارت و تحقیق مجلس نمایندگان، وابسته به کمیتۀ امور خارجی مجلس
روهراباچر رئیس، و کارناهان، عضو ارشد، از فرصتی که برای شهادت در برابر این کمیتۀ فرعی به من داده شده سپاسگزارم. من از این فرصت برای گزارش پیشرفت شایان اهمیتی که به وسیلۀ این دولت در پرتو تلاشهای مستمر آن برای حمایت از یک راه حل انسانی، مسالمت آمیز و پایدار برای ساکنان اردوگاه اشرف حاصل شده و همچنین چالش هایی که باقی مانده است، استقبال می کنم.
در اوایل دسامبر 2011، آخرین باری که من در برابر این کمیتۀ فرعی برای گفتگو دربارۀ اردوگاه اشرف ظاهر شدم، امکان بالقوۀ پیش آمدن یک بحران انسانی به طرز تهدید آمیزی وجود داشت. دولت عراق قصد خود را برای بستن اردوگاه اشرف تا 31 دسامبر اعلام داشته بود و بر اساس حوادث روی داده در گذشته، نگرانی های موجهی برای این که آن وضع به خونریزی بیانجامد وجود داشت. در آن هنگام ایالات متحده و سازمان ملل متحد ضرورت پشتیبانی بی درنگ از ساز و کاری را برای تأمین ایمنی وامنیت ساکنان اشرف مورد تأیید قرار دادند. چنین به نظر می رسید که اعضای این کمیتۀ فرعی نیز در آن نگرانی ها شریک هستند. در چنان اوضاع و احوالی بود که کلینتون، وزیر امور خارجه به من دستور داد که در همکاری با سفیر جفری و سازمان ملل، از وقوع یک فاجعۀ انسانی جلوگیری کنم.
با توجه به سوابق امر، موجب فراغت خاطر من است که پیشرفت شایان توجهی را در عین تأیید این نکته که هنوز کار به سرانجام نرسیده است، گزارش کنم. در 25 دسامبر دولت عراق و سازمان ملل یادداشت تفاهمی (MOU) را امضاء کردند که ساز و کار و مسیر رو به جلو را برای تجدید اسکان ساکنان اشرف در عراق مشخص می ساخت. کلینتون، وزیر امور خارجه، بی درنگ به شکل علنی حمایت خود را از MOUاعلام داشت و در این حمایت شرکای اصلی از جامعۀ بین المللی، بویژه اتحادیۀ اروپا، بزودی به ما پیوستند. ما دولت عراق را به رعایت شرایط مندرج در یاد داشت تفاهم فراخواندیم و از ساکنان اشرف نیز خواستیم تا برای اجرای آن همکاری کنند. دولت عراق با امضای یاد داشت تفاهم ضرب الاجل 31 دسامبر را برای بستن اشرف ملغی ساخت.
طبق شرایط مندرج در یادداشت تفاهم، یک رشته تسهیلات موقتی در اردوگاه حُرّیه ، نزدیک فرودگا بین المللی بغداد – ( در گذشته اردوگاه آزادی نامیده می شد) دراختیار ساکنان اشرف گذشته می شد تا به آنها در آنجا با تضمین امنیت تجدید اسکان داده شود. در یاد داشت تفاهم همچنین نظارت از طریق حضور شخصی به وسیلۀ مأموریت کمک سازمان ملل در عراق (UNAMI) تحت ریاست شخص توانا و پر توانی مانند سفیر مارتین کوبلر و همچنین امکان شرکت در فرایند تعیین وضعیت پناهندگی(RSD) به مسؤلیت کمیسریای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) پیش بینی شده بود. افزوده بر این، دولت عراق از طریق یادداشت تفاهم به اصل خودداری از بیرون راندن [ساکنان] متعهد گردید. اینها گامهای مهمی بود که از طرف دولت عراق در جهت پیشرفت برداشته شد.
به دنبال امضای یادداشت تفاهم، دولت عراق با سازمان ملل و با ساکنان اشرف برای آغاز انتقال به اردوگاه حُرّیه به همکاری پرداخت. حرکت نخستین کاروان به سوی حُرّیه در 18 فوریه با 400 تن از ساکنان انجام پذیرفت. با وجود بعضی دشواری ها و تأخیر ها، کار به صورت مسالمت آمیز پیش رفت و از سوی مقامات سفارت ایالات متحده در بغداد، افزوده بر ناظران سازمان ملل تحت نظارت قرار گرفت. دومین کاروان مرکب از نزدیک به 400 تن دیگر از ساکنان در 8 مارس، و به دنبال آن سومین کاروان در 19 مارس، چهارمین در 16 آوریل و پنجمین کاروان اخیرا در 8 مه از اشرف به حُرّیه رسیده است. در مجموع 2000 تن از ساکنان اشرف به حرّیه منتقل شده اند که مقدار قابل توجهی از نصف تعداد کل ساکنان بیشتر است.
پس از حرکت پنجمین کاروان، وزارت امور خارجه رسما از پیشرفتی که تاکنون حاصل شده، از جمله از همکاری دولت عراق و ساکنان اشرف در اجرای یادداشت تفاهم با UNAMI حسن استقبال کرد. در بیانیۀ ما همچنین بر ضرورت تمرکز بیشتر بر هدف نهایی: تجدید اسکان ساکنان اشرف در خارج از عراق تأکید به عمل آمده است و ما در دعوت از کشورها برای یاری دادن به تلاش به سازمان ملل متحد پیوستیم.
جریان تجدید اسکان در حُرّیه با چالش هایی همراه بوده است. حرکت دادن هر کاروان مرکب از نزدیک به 400 تن از ساکنان اشرف همراه با وسایل شخصی و مقادیر زیادی بار به حُرّیه از نظر تدارکاتی کار عمده ای بوده است. دولت عراق چندین اتوبوس دربست و کامیونهای حمل بار وعملا هزاران تن از افراد نیروهای امنیتی را برای تأمین ایمنی کاروان در طول راه در اختیار گذاشته است. ناظران حقوق بشر سازمان ملل متحد که همچنین سوابق ساکنان را برررسی و اموال را هنگام بارگیری از اشرف زیر نظر داشته اند، هر کاروانی را همراهی و پس از هر حرکتی گزارش سودمند و بی طرفانه ای تهیه کرده اند. آماده ساختن هر کاروان یک جریان طولانی است و برخی اوقات اختلاف نظر های شدید میان مقامات عراقی وساکنان دربارۀ بار، تشریفات بررسی سوابق و دیگر موضوعات بروز کرده است. سفارت ایالات متحده و وزارت امور خارجه در پشتیبانی از سازمان ملل پیشرفت هر کاروان را، غالبا در وقت واقعی، از نزدیک دنبال کرده اند و ما از دشواریهایی که در این کار وجود دارد بخوبی آگاهیم. با توجه به سابقۀ اردوگاه اشرف؛ احساسات در این امر دخالت پیدا می کند و با توجه به این واقعیت که هریک ازساکنان سالها در آنجا اقامت گزیده بودند، نباید موجب شگفتی ما شود. در حقیقت، واقعیت پیشرفت مستمر از دشواری های موجود بیشتر شایان توجه است. این کار به شکیبایی و سازش نیازمند بوده است و در حالی که باید آخرین کاروانها را نیز برای بسته شدن اردگاه اشرف سازمان داد، همچنان مورد نیاز خواهد بود.
شریاط زندگی در اردوگاه حُرّیه همچنین چالش های خاص خود را داشته است. اردوگاه حُرّیه هنگامی که در اختیار ایالات متحده بود، بخشی از طولانی ترین پایگاه نیروهای ائتلاف را در عراق تشکیل می داد و هزاران تن از نیروهای آمریکایی و ائتلاف را طی عملیات نظامی در عراق در خود جای می داد. در داخل حُرّیه همچنین تسهیلات وسیع غذا خوری، ورزش، یک مسجد و فضاهای تفریحی برای ساکنان وجود داشت. سازمان ملل پیش از عزیمت نخستین کاروان تأسیسات زیربنایی محل را مورد بازرسی قرار داد و اظهار نظر کرد که تسهیلات آنجا برای چنین اردوگاهی از نظر انسانی به منظور پشتیبانی از تجدید اسکان ساکنان اشرف با معیارهای بین المللی مطابقت دارد و از آن هم فراتر می رود.
واحدهای کانتینری مسکونی، که در حال حاضر به صورت محل اقامت ساکنان اشرف در آمده اند، در گذشته پرسنل خدماتی ما را در خود جای می دادند.
با اینحال، نگرانی های مشروعی در مورد شرایط در اردوگاه حُرّیه (آزادی) مطرح شده است. در آغاز مشکلات آب، فاضلاب، و برق وجود داشت که بسیاری از آنها برطرف شده است. نگرانی هایی نیز در مورد مقر و اندازه واحدهای پلیس عراق در اردوگاه حُرّیه (آزادی) ابراز شد، که در این مورد نیز به راه حل مناسبی دست یافتیم.
ارتباط اینترنتی هم در اردوگاه اشرف و هم در اردوگاه حُرّیه برای دسترسی به اطلاعات جهانی برقرار است.
ولی هنوز مشکلاتی باقی است. برای نمونه، دولت عراق باید توجه بیشتری به تعمیر دستگاه های تهویه هوا داشته باشد، و به سایر نیازهای بهداشتی اولیه، مانند فراهم آوردن محل سکونت و تامین لوازم مورد نیاز برای معلولین نیز باید رسیدگی کند. با فرارسیدن فصل گرما، نیاز به برق و تحویل آب افزایش خواهد یافت، و تعداد وسایل مورد نیاز برای ذخیره آب و جابه جایی فاضلاب نیز بیشتر خواهد شد. در حالیکه جمعیت اردوگاه حُرّیه در بحبوحۀ فصل گرما افزایش می یابد، دولت عراق باید برای رفع نگرانی های انسانی با سازمان ملل همکاری کند. در این ضمن، ساکنان اردوگاه نیز باید با دولت عراق، سازمان ملل، و دیگر نهادها برای رسیدگی به این مسائل جدی به صورت متمرکز همکاری کنند.
ناظران ماموریت کمک رسانی سازمان ملل در عراق که هر روز از اردوگاه حُرّیه دیدن می کنند، و ماموران سفارت ایالات متحده که ازاین مکان بطور مکرر بازدید می کنند، در حل و فصل مشکلات و مطلع نگاه داشتن ما درباره جزییات مسائل نقش فوق العاده گرانبهایی ایفا کرده اند. ماموریت کمک رسانی سازمان ملل در عراق با حمایت فعالانه ایالات متحده در سطوح بالا با دولت عراق همکاری می کند تا اطمینان یابد که سلامت ساکنان اردوگاه در معرض مخاطره نیفتد و مسائل پیش آمده حل شوند. تلاش های مداوم، به ویژه با فرارسیدن فصل گرما لازم خواهند بود.
این نکته دارای اهمیت است که انتقال نهایی ساکنان از اردوگاه اشرف به اردوگاه حُرّیه (آزادی) صورت پذیرد، و اردوگاه اشرف بسته شود. ولی تلاش های ما با بسته شدن اردوگاه اشرف پایان نخواهند گرفت. در حقیقت، هدف اصلی را نباید فراموش کرد: ا
سکان مجدد ساکنان در خارج از عراق. مسیر خروج ساکنان از عراق باید از طریق فرآیند کمیسریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان صورت گیرد.
با برطرف شدن مسائل اولیه، کمیسریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان تلاش هایش را چندین برابر کرده و منابع خود را افزایش داده است تا دربارۀ فرآیند تعیین وضعیت پناهندگان با ساکنان مصاحبه، و وضعیت آنها را برای صلاحیت پناهندگی بررسی کند.
مرحله بعدی و مهم، مستلزم شرکت متداوم ساکنان در فرآیند کمیسریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان، و اقدامات دیپلماتیک برای اسکان مجدد ساکنان خارج از عراق است. ایالات متحده به کمیساریای عالی سازمان اطلاع داده که ما و شرکای بین المللی ما درخواستنامه های ارجاعی از سوی را خواهیم پذیرفت.
این درخواستنامه های ارجاعی، مورد به مورد و بر اساس قوانین مورد عمل در ایالات متحده مرور و بررسی خواهند شد. دولت های دیگر نیز قصد خود را برای انجام اقدامات مشابه اعلام داشته، و برخی فرآیند بررسی ساکنان را آغاز کرده اند.
اجازه دهید به وضوح بگویم: رهبری ایالات متحده در این زمینه حیاتی و حائز اهمیت خواهد بود. چنین رویکردی برای دستیابی به یک راه حل اساسی خواهد بود. ما امیدواریم در این راستا از حمایت کنگره و تمام کسانیکه در گذشته برای سلامت ساکنان اشرف ابراز نگرانی کرده اند، برخوردار باشیم. ما همچنین به همکاری مداوم باقیمانده ساکنان اردوگاه اشرف برای انتقال و استقرار مجدد سریع در اردوگاه حُرّیه، و همکاری ساکنان اردوگاه حُرّیه با کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان نیاز خواهیم داشت.
مرحله بعدی فرآیند چالش انگیزی خواهد بود. برخی از افراد در اردوگاه حُرّیه ممکن است بخواهند داوطلبانه به ایران بازگردند. برخی دیگر ممکن است فکر کنند که از صلاحیت و ارتباطات لازم برای استقرار مجدد در کشورهای اروپایی یا کشورهای دیگر برخوردار هستند و به آنجا بروند. برخی هنوز از طریق دفاتر کمیسریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان به مجوز مسکن به عنوان پناهنده یا مجوز های دیگر برای اقامت در کشورهای سوم نیاز خواهند داشت. در تمام این موارد، ایالات متحده استقرارا مجدد سریع و امن ساکنان اردوگاه حُرّیه را ترغیب خواهد کرد، و بار دیگر، ما باید برای ادای سهم خود آماده باشیم ، و امیدواریم در این راستا از حمایت کنگره برخوردار شویم.
برخی از شرکای اروپایی ما گفته اند که با ساکنان مصاحبه خواهند کرد تا صلاحیت آنها را برای استقرارا مجدد در کشورهای مربوطه مشخص کنند.
من می خواهم از تلاش های خارق العاده ماموریت کمک رسانی سازمان ملل در عراق و کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان، و اقدامات فشرده سفیر جفری و گروه اختصاصی او تمجید کنم. کوشش های پیوسته، خلاقیت، و تعهد آنها در پیشرفت هایی که تاکنون صورت گرفته، نقش اساسی داشته است. آنها به طور روزمره اختلافات را از اختلافات پیش پا افتاده گرفته تا اختلافات جدی تر- حل می کنند- و بدون رهبری آنها در تمام سطوح و مراحل، این فرآیند بسیار دشوارتر می بود و جان انسان ها در معرض خطر بیشتری قرار می گرفت.
آقای رئیس، عضو بلندپایه، ماهیت یک گزارش موقت چنین است. دستاوردهای بسیاری از جلسه استماع ماه دسامبر گذشته تا کنون حاصل شده است. کارهای بسیاری برای انجام باقی است. این یک مسئله پیچیده و متحول است، و منابع عظیمی برای ماموریت کمک رسانی سازمان ملل در عراق، برای کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان، و برای نهادهای سازمان ملل به طور کلی مورد نیاز است؛ و ایالات متحده توجهی متناسب با این نیازها به این مسئله نشان می دهد.
هدف اصلی ما در این وضعیت، یک هدف انسانی است. ما هنوز کارهای بسیاری را برای انجام پیش رو داریم، و امکان خطر بالقوه همچنان باقی است. تاریخچۀ دشوار مجاهدین خلق در عراق امری آشکار است. ولی سرانجام ما از طریق اسکان مجدد ساکنان اردوگاه اشرف خارج از عراق در مسیر حل این مشکل هستیم.
از این فرصت سپاسگزارم و از پرسش های شما استقبال می کنم.
منبع سایت وزارت خارجه آمریکا
ترجمه: عاطفه اقبال - 23 می 2012
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر