نسرین ستوده : می‌خواهند دادگاهی برپا کنند تا پروانه وکالتم را ابطال کنند. البته پروانه وکالتی دارم که سعی کرده بودم ضمیمه شرافتم باشد. اگر روزی پروانه وکالت را حکومتی از من بگیرد، شرافتم را که با هیچ حکمی نمی‌تواند بگیرد. همان مرا بس.
نسرین در نوشته ای به همسرش می افزاید: تا زمانی که این احکام غیر عادلانه به حیات خود ادامه می‌دهد و تا زمانی که دادگاه انقلاب به صدور احکام اعجاب انگیز خویش ادامه می‌دهد، عزیزم، من بی‌پروانه‌ی وکالت یا با پروانه، به این احکام معترضم.اعتراض به احکام ناعادلانه نیاز به پروانه‌ی وکالت ندارد. به آنها بگو پروانه‌ام را از من بگیرید، عدالت را نه؟
به این میگویند افتحار زن و مرد ایرانی، که به جلادان باج نمیدهد و سرفراز دستانش را به نشانه ی پیروزی و مقاومت بالا میبرد. زنانی چون نسرین ستوده با ایستادگیشان، در زنجیره زنان و مردانی جای میگیرند که از سی و سه سال پیش با هر عقیده و مرامی به این رژیم " نه " گفتند و جان و هستی خود را بر سر آن گذاشتند. کاش همه زنان و مردان میهنم یک نسرین ستوده باشند که شرافت برایشان از پروانه کار مهمتر باشد.
عاطفه اقبال - 9 خرداد 90 برابر با 30 می 2011
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر