این رقص نوید در یک جمع کوچک خانوادگی است. خواهرش آنرا منتشر کرده است. از آن لحظات شادی که اکثر ما در خانواده هایمان داشته ایم. به چه حقی این مردم را از این لحظات عادی یک زندگی روزمره محروم کرده اند؟ به چه حقی خون به زندگی شان پاشیده اند؟ به چه حقی جامه سیاه بر تنشان پوشانده اند؟ پسری که اینجا با سادگی تمام می رقصد و می خندد را با قساوت تمام بالای دار برده اند. زندگی دو برادرش را در گوشه زندان به یغما برده و مادری را به خاک سیاه نشانده اند. به چه حقی با خانواده های ما چنین کردند؟ به چه حقی قلب پدران و مادران ما را خون کردند؟ به چه حقی بر تنشان تا ابد رخت سیاه سوگواری پوشاندند؟ دادخواهی کمترین خواسته ما است. قلبم خون می شود، هر بار که این چهره های جوان خفته در خون را می بینم. چه کسی با اینهمه خون جاری از پیکر ما دوباره پای صندوق های رای خواهد رفت؟ چه کسی دوباره به این جلادان مشروعیت خواهد داد؟
عاطفه اقبال - 26 مارس 2021
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر