غمگینم از ماجرای رومینا و خشمگینم از اینکه میدانم دو روز دیگر نام و عکس او هم از حافظه ها پاک خواهد شد. چرا که کاری از دست کسی برنمی آید. حکومتی مذهبی و بشدت ارتجاعی بر سرکار است که معنی " زن " را به " ناموس" تبدیل کرده و مردها را به حفاظت از این " ناموسها" به هر قیمتی گمارده است. رومینا کودکی است سیزده ساله که هنوز نیاز به عروسک هایش دارد برای اینکه کودکی اش را زندگی کند. رومینا دختربچه ای است که کودکی کردنش را از او گرفتند. از خانه ی پدری که موهایش را به دور دست می پیچد و بر زمین می کشد بنا به گفته ی خودش به مرد ۲۸ ساله ای " پناه " میبرد. تفاوت دو مرد در تفاوت های مذهبی آنها است. پدر شیعه است. مرد دیگر سُنی. برای همین با درخواست ازدواج هم پدر موافقت نمیکند. فکر نکنید که پدر نگران سن کم دخترش میباشد. نه! پدر حاضر است دخترش را بکشد اما به مردی که سُنی است ندهد. رقابت بالا میگیرد. قیمت را رومینا می پردازد. این سر او است که با داس از تن جدا میشود. خانواده ای برای همیشه از هم می پاشد. در این میان مادری باقیمانده است که بعد از مرگ فجیع دختر دیگر حرف نمیزند، فقط اشک می ریزد و برادر ۶ ساله ی رومینا که از امروز با کلمه " ناموس" بجای " زن" آشنا شده است... رومیناهای زنده و مرده در این سرزمین زیاد هستند. روزی دیگر رومینایی دیگر به شکلی دیگر قربانی خواهد شد. احزاب و گروه هایی که خود را مخالف این حکومت می دانند نیز کاری مهمتر از مبارزه با اینهمه بیداد را پیشه ی خود کرده اند. دعواها و ترورهای مجازی جایگزین مبارزه در میدان عمل شده است. رومیناها در میان اینهمه جنایت تنها هستند!
عاطفه اقبال - ۲۷ می ۲۰۲۰
- بعد از تحریر: ویدئویی از مصاحبه با بهمن پسر بیست و هشت ساله که با رومینا دوست بودند را اضافه کردم. نکات قابل تاملی در این گفتگو وجود دارد.
بعد از تحریر، خبر جدید:
در محله سلیماندارب رشت. برادری به دلیل دعوای ناموسی خانه و خواهر خود را به آتش می کشد که مقتول به دلیل جراحات وارده ناشی از سوختگی بالای ۹۰ درصد پس از یک هفته بستری بودن در بیمارستان روز گذشته جان می سپرد. و این داستان ادامه دار
کامنت ها
Atefeh Eghbal
در محله سلیماندارب رشت. برادری به دلیل دعوای ناموسی خانه و خواهر خود را به آتش می کشد که مقتول به دلیل جراحات وارده ناشی از سوختگی بالای ۹۰ درصد پس از یک هفته بستری بودن در بیمارستان روز گذشته جان می سپرد. و این داستان ادامه دارد
Homa Moradi
عاطفه جان..... برای همین من محور اصلی همه کارهایم....از ۳۰ سال پیش... از شغلم گرفته تا کار سیاسی/اجتماعی/ فرهنگی ام...روی پیشونی ام علیه ستم جنسیتی و برای برابری جنسیتی نوشته ام....والا حتما تا حالا از غصه مرده بودم....حقوق بشر، دموکراسی، لائیسسته همه نوشدارویی بعد از مرگ رومینا ها هستند.... اگر به مسئله نرسیم.... بدون نیمی از جامعه حتما به آنها نخواهیم رسید
Atefeh Eghbal
بله میدانم هماجان. این تلاشها بسیار ارزشمند است در جوامعی که حداقل های یک دمکراسی حتی نیم بند وجود دارد. اما در جامعه ایران همه ی این جنایات ریشه در وجود حکومتی مذهبی و مرتجع دارد که نه اجازه رشد فرهنگی مردم را می دهد و نه اجازه هیچ گونه اعتراضی را. با رسانه هایش نیز فرهنگ ضد زن را رواج میدهد. برای همین اولین کار در ایران سرنگونی همین حکومت است تا بتوان ذره ذره به اهداف دیگر دست یافت. این رژیم سد راه هر گونه تلاش و اعتراضی است.
Ivan Perry
از تالشها بعید است این کار را بکنندچون ادمهای روشن و خوبی هستندولی حکومت انقدر دست پدرو برادر را باز گذاشته که یک پدر در اوج عصبانیت دخترش راسربریده.
Ahad Nemonehkhah
نفس و هویتش فدای پدر جاهل و فرهنگ و جامعه نا صواب مرد سالاری و ناموس پرستی شد و آخرین نشانی اش عکسی بود که انهم ......چنین شد
Musawi Azar
این قدر باید نوشت ونوشت وجامعه مردسالار ومردسالاران مجازی را نقد کرد که هیچ کس یادش نرود آن دختر نازنین را
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر