این عملیات نجات یک پرنده است. در کشور ما اما! روزانه عملیات به دار آویختن انسانهای زنده اجرا میشود! به چهره و روح زنان برای نابود کردنشان اسید می پاشند! دست دزدان محتاج و خرده پا را قطع میکنند اما دزدان بزرگ همه کرسی های قدرت سیاس و اقتصادی را اشغال کرده اند! کشوری که دختربچه هایش در کلاس درس ده کوره ای دور با چراغ نفتی سراپا میسوزند... پسربچه هایش از مدرسه به میدان های مین میروند تا تکه تکه شوند! در کشوری که شهادت مقدس است و شربت آنرا به کسانی که به جنگی ضد مردمی می روند، می نوشانند! تا با کلیدی بر گردن آنها را به بهشتی خونین و دروغین راهی کنند! و خودشان در ویلاها و بهشت های زمینی بر سر اجساد مردم به این فریب بزرگ بخندند! در کشوری که پیکر بیجان انسان بیش از زنده بودنش ارزش دارد! کشوری که در آن " شهید پروری" یک ارزش است! و حتی در میان آنها که خود را مبارز مینامند از "قهرمان زنده" خبری نیست و فقط بعد از مرگ میتوان "قهرمان صدیق" شد!
آری این عملیات نجات یک پرنده است. نمیدانم در کدام کشور است ولی در جایی است که نجات جان "یک موجود زنده" برای افکار عمومی مردم اهمیت دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر