سال 2000 دولت سوسیالیست – ژوسپن – در فرانسه قانون 35 ساعت کار در
هفته را تصویب کرد. این قانون را حتی دولت دست راستی سرکوزی با وجود اینکه
مخالفش بود، نتوانست عوض کند. امروز صبح نخست وزیر فرانسه به این سئوال
که آیا امکان تغییر این قانون وجود دارد؟ این چنین پاسخ داد :".. میشود در
این رابطه مناظره کرد. هیچ تابویی در کار نیست و من دگم نیستم."
بلافاصله تفسیرهای مختلف از سخنان نخست وزیر و مخالفتها فضای رسانه ای را لبریز کرد... بطوری که نخست وزیر فرانسه ناچار شد ساعت یک بعد از ظهر بیاید و بگوید که اساسا چنین چیزی مد نظرش نبوده و قصد عوض کردن قانون 35 ساعت را ندارد و حتی اضافه کند تا زمانی که سوسیالیست ها روی کار باشند این قانون عوض نخواهد شد.
همه اینها را تعریف کردم که روی نکته ای قابل توجه دست بگذارم : " سوژه "
مدت زمان کار "همیشه اختلاف نظرها و حساسیت های زیادی را در مخالفت و
موافقت در فرانسه برانگیخته، ولی جالب است بدانید که باوجود همه بحثها و
اختلاف نظرها امروز هیچ کس به اتهام محارب بودن و توهین به رهبری دستگیر
نشد. هیچ کس هم به دیگری " مزدور" نگفت و نه مارک " اطلاعاتی " بودن به طرف
مقابل زد. کسی هم تهدید به افشاگری و گفتن ناگفته ها نکرد. همچنین هیچ کس
خون شهدای مقاومت فرانسه را به چشم دیگری نکشید و نگفت که به این خونها
خیانت می کند. مرز سرخ جدیدی هم ترسیم نشد! هیچ عضو خانواده ای هم علیه عضو
دیگر خانواده اش- برای اثبات وفاداری به دولت- افشا نامه ننوشت!!..وقتی هم
نخست وزیر حرفش را تصحیح کرد، آسمان به زمین نیامد.
ریشه این مسئله را احتمالا می توان در " ولی فقیه " و یا " رهبری عقیدتی " نبودن نخست وزیر و رئیس جمهور در کشورهای خارجکی جستجو کرد.
عاطفه اقبال – 30 اکتبر 2012
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر