در برابر جنایات اخیر رژیم در مسموم کردن سریالی و حمله شیمیایی به دانش آموزان و دانشجویان دختر در ایران، داشتم فکر میکردم آنها که با کمترین رفتار دفاعی مردم از خودشان، فوری به میدان می آمدند که چرخه خشونت را متوقف کنید! الان کجا هستند و در برابر اینهمه جنایت و وحشیگری چه میگویند؟ در برابر شکنجه و فشار زندانیان سیاسی برای گرفتن اعتراف. در برابر کور کردن چشم جوانان معترض. در برابر اعدامها چگونه موضع گیری میکنند؟ اینهمه را چرخه خشونت می بینند؟ آیا هرگز رو به رژیم هم می گویند " چرخه خشونت را متوقف کنید." یا فقط زبانشان در برابر مردم دراز است و دفاع بر حق مردم را خشونت می نامند. در این میان برخورد رئیسی قاتل، چشم گیر است که گفته است: " دشمن میخواهد قطار پیشرفت را متوقف کند، چون کشوری با اینقدر پیشرفت همه را حیرت زده کرده است." ! البته رئیسی قاتل، انتخاب همانهایی است که مردم را به خشونت متهم می کردند و سلیمانی را سردار دلها می نامیدند. از آنها نباید انتظار همراهی با انقلاب مردم را داشت. آنها فقط برای به بیراهه کشیدن انقلاب با حکومت همراه می شوند. اما خوشحال نباشید. شمایی که برای نابودی انقلاب حتی به حمله شیمیایی رو آورده اید صدای سوت زدنتان در تاریکی به گوش همه رسیده است. خودتان خوب می دانید که آتش زیر خاکستر منتظر شعله ور شدن در هر لحظه است. پس بترسید. خوب هم بترسید. سوت زدن در تاریکی هم ترستان را نخواهد ریخت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر