تابستان سی و دو سال پیش آقای منتظری که آنزمان جانشین خمینی بود. در برابر قتل عام زندانیان سیاسی سکوت نکرد و شجاعانه در برابر خمینی و هیئت مرگ ایستاد و گفت: " تاریخ از شما به عنوان جنایتکاران یاد خواهد کرد." منتظری با اینکار نام خود را در تاریخ شرف و آزادگی حک کرد و نشان داد که قدرت همه چیز نیست و هدف وسیله را توجیه نمیکند. به آنها که به او توصیه میکردند، صبر کنید چندی دیگر خودتان رهبر خواهید شد و اوضاع را به دست خواهید گرفت. گفت: "من الان باید به وظیفه ام عمل کنم. "
افراد کلیدی نظام مثل خامنه ای و رفسنجانی و بسیاری دیگر همه کار کردند تا منتظری را خانه نشین کرده و از صحنه سیاسی حذف کنند. از آن طرف مجاهدین نیز منتظری را به عنوان یک آخوند جاهل و بیسواد و عامی جلوه می دادند. یادم می آید که اسم " گربه نره" را مجاهدین روی او گذاشتند و در تلویزیون خود برنامه های فکاهی در موردش درست میکردند. شایعه حکم تجاوز به دختران قبل از اعدام را به نام او نوشتند. در اوایل انقلاب اولین خاطره ای که در ستاد مجاهدین در مورد منتظری شنیدم این بود که مسعود رجوی در زندان به دیدن منتظری رفته و مبانی ایدئولوژی مجاهدین را برایش توضیح داده ولی منتظری از ابتدا تا به انتها با پایش ور می رفته و در نهایت بجای پاسخ به مسعود گفته: " نمیدانم چرا پایم میخچه دارد" این را با تمسخر تعریف میکردند و دلیل حماقت منتظری میدیدند. بخشی از آخوندها هم او را ساده لوح می دانستند. تاریخ نشان داد که منتظری برخلاف چنین تبلیغاتی نه تنها جاهل و لایق تمسخر نبود بلکه با ایستادن در مقابل کشتار سال شصت و هفت بر پرنسیب های انسانی خود پا فشرد. و حتی با مجاهدین مقابله به مثل نکرد.
موضع گیری صریح منتظری بر علیه شکنجه در مجلس در همان اوایل انقلاب نشان داد که او از خلوص و شجاعت اخلاقی بهرمند است. من از این موضع گیری او تا همین چند سال پیش که ویدئویش را دیدم و در صفحه ام انتشار دادم مطلع نبودم. منتظری قطعا بدون خطا نبود. اما شجاعت او برای ایستادن در برابر سیستمی که خودش از عوامل قدرت گرفتن آن بود او را شاخص میکند. اینکه حتی مقام جانشینی خمینی او را متوهم نمی سازد و عدالت و انسانیت را فدای قدرت نمی کند. با وجود مخالفتش با مجاهدین کشتار آنها را محکوم میکند و در بحبحوحه کشتار فریاد میزند: " مجاهدین یک نحله فکری هستند که با کشتار از بین نخواهند رفت." او در برابر قتل عام زندانیان سیاسی ساکت نماند. اینکه خمینی نهایتا ناچار شد اعدام بقیه زندانیان و بخصوص زندانیان مارکسیست را نیمه بگذارد، نتیجه فشار و اقدامات منتظری بود. وگرنه خمینی قصد داشت تا نفر آخر زندانیان سیاسی را قتل عام کند. منتظری که در ابتدا از ولایت فقیه دفاع میکرد بعدها قاطعانه در برابر آن ایستاد و بهای آنرا بسیار سنگین پرداخت. این مرد شریف را در خانه اش حبس کردند و معلوم نشد چگونه در این حبس از دنیا رفت. تاریخ آینده ایران در مورد او بیشتر خواهد نوشت. اما من به عنوان یک شاهد تاریخ زنده باید در این بحبوحه روزهای داغی که یادآور کشتارهای دهه شصت است از او به عنوان یکی از نفرات و پایه گذاران اصلی رژیم جمهوری اسلامی که راهش را از آنها جدا کرد و بر سر جان انسانها مصالحه نکرد، یاد میکردم. بر او درود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر