ساعاتی پیش، هیبت فیضی از هموطنان کرد به همراه همسر و دو کودکش در آبهای ترکیه - یونان غرق شدند. هیبت از اهالی مریوان بود. او را نمی شناختم ولی حتما کردستان برایشان جای ماندن نبوده است که این چنین در آستانه زمستان برای فرار به آبهای سرد زده اند. به چه دلیل؟ نمیدانم! ولی هر چه هست اینها انسانهایی هستند که از ایران ویران ما می گریزند. به بدترین شرایط مهاجرت تن می دهند. و گاه تمامی هستی شان را این چنین از دست می دهند. خبر را که خواندم. به صفحه هیبت رفتم. عکس نوزاد تازه به دنیا آمده اش را گذاشته بود. دلم لرزید. تولدی که در آبها به مرگ انجامید. سال میلادی در آستانه نو شدن است. انسانهایی اما هنوز از جنگ، استبداد، فقر و ویرانی به خارج از مرزهای کشورشان میگریزند. درختهایی بدون ریشه... بدون آینده... رها شده در آبهایی که آنها را به اعماق می کشاند! و یا بعد از عبور از این آبهای سرد پشت حصارهای مقدونیه و یونان و .... اسیر و گرفتار می آیند. سرنوشت این انسانها قلب مرا می فشارد. زمان با اینهمه درد چگونه می تواند نو شود!؟
عاطفه اقبال - 23 دسامبر 2015
خبر از صفحه سیف خدایاری از دوستان هیبت فیضی
صفحه هیبت فیضی : https://www.facebook.com/profile.php?id=100009579241925&fref=ts
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر