نامشان را نمیدانم اما به شجاعتشان در واپسین لحظات زندگی درود می فرستم. به پای دار می روند به اتهام آخوند ساخته " مواد مخدر" . البته پولهای بادآورده از مواد مخدری که مردم را نابود کرده است و براحتی به همت سردمداران وارد کشور میشود به جیب آنهایی میرود که در امان هستند و رشته های جان و مال این مردم را در دست دارند. البته که پایینی ها که بناچار برای گذران زندگی در این راه افتاده اند و اندکی مواد مخدر نزد خود داشته اند به پای چوبه دار می روند اما آنها که در راس این شبکه مرگ قرار دارند خود در بهترین قصرها با بهترین امکانات زندگی میکنند.
در آخرین لحظات که میدانند مرگشان حتمی است با هم بندی هایشان وداع می گویند. نام این جوان را که با شجاعت مرگ را به سخره گرفته و از خانواده اش می خواهد که آرام باشند را نمیدانم. نام آن یکی را نیز نمیدانم. همان که میگوید " ما میریم ببینیم اما شما کجا می آئید". اما یکبار دیگر با دیدن این ویدئو خاطره مجید کاووسی فر با لبخندش بر فراز دار برایم زنده شد.
به چه حقی جان این جوانان را میگیرند و خانواده ای را تا ابد به سوگ می نشانند؟ باشد که روزگار این جلادان به سیاهی روزهایی باشد که به این جوانان و خانواده هایشان تحمیل کرده اند! باشد که روزگارشان به پایان برسد و شب در این مملکت ویران بعد از این همه جنایت و سرکوب پایان یابد! باشد که خورشید بر فراز این مردم نیز بدمد. چنین باد!
عاطفه اقبال –22 اسفند 95 - 12 مارس 2017
- این ویدئو با توضیحات آن در 4 سپتامبر 2016 توسط خبرگزاری هرانا منتشر شده بود. من امروز آنرا در فبسبوک دیدم. لینک ویدئو در یوتوب و توضیحات این اعدام که بیش از دویست هزار نفر آنرا دیده اند این است :
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر