امید کوکبی این جوان دانشجو مگر چه کرده است که پنج سال و نیم است در
زندانهای جمهوری اسلامی اسیر است. مگر چه کرده که او را آنقدر در زندانها
بدون معالجه نگه داشته اند که دچار سرطان کلیه شده و امروز کلیه راست او را
به علت تومور بدخیم بیرون آورده اند؟ براستی چرا هر کس زندان میرود دچار
این بیماری ها می شود؟ اعدام خاموش را رژیم جمهوری اسلامی برای جوانان ما
این چنین رقم زده است. امید این دانشجوی فوق دکترای فیزیک اتمی در دانشگاه
تگزاس آمریکا یک اشتباه داشت و آن بازگشت
به ایران برای دیدن خانواده اش بود! او حتی یک درصد فکر نمیکرد که بدون هیچ
دلیلی اسیر دست پاسداران شود و امروز کارش به اینجا بکشد. پزشکان گفته اند
که بازگشت امید به زندان جان او را به خطر می اندازد ولی مگر خامنه ای و
دیگر سردمداران رژیم مشکلشان این است؟ امید سی و چهار سال دارد. از بیست و
هشت سالگی در زندان بسر برده و امروز روی تخت بیمارستان است. امید قبل از
زندان و بعد از زندان اصلا قابل مقایسه نیستند.اگر اعتراض نکنیم درب همه
خانه ها یکی پس از دیگری کوبیده خواهد شد. هیچ کس را گریزی نیست. شک نکنیم.
عاطفه اقبال - دوم اردیبهشت 95 برابر با 20 آوریل 2016
http://eghbalatefeh.blogspot.fr/
http://eghbalatefeh.blogspot.fr/
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر